|
| |
| |
| |
De eerste Handelinghe. 5. VVtkomste.
onrvst een Tamborijn, leech-waghen, qvist-goetien, licht-mis.
Hy trommelt tervvijl komen sy vvt.
E Hoort tsa ghy Broeders,
Alle die lustich en rustich is, en hem wil begheven
Tzij de meeste of de minst, tot 'sKonincx dienst, die kom ras voort
Sinte Luyerijns knapen, komt en haelt wapen, nu ghy my hoort
Waeght lijf en goet, den krijgh is zoet, voor de ed'le Borsten
Die meer na tgelt, datmen u telt, dan na bloet dorsten:
Dus al vrij komt, twert u getromt, by Onrust, Achabs Tamborijn
Gelt goet bescheyt, dat elc verleyt, zal u dienst doen nemende zijn.
Pestelorum dats goet, Tamborijn lang moet ghy leven.
Onrust, waer na zal't kosten?
Dats even goet, wats daer aen bedreven,
Men mach niet beven, int krijghen Man.
Nu moet ick spreken, hoewel ick qualick swijghen kan:
Specejalen volght, den Hopman zal u gheldt tellen:
Terwijl m'u Namen schrijft zoo zal u 'tWijf niet quellen,
Of Vaer of Moer, die u staech aen d'oor preeckt.
Volght Gasten, dats ghangh.
Hy trommelt, gaet in.
| |
Verschooninghe.
Eerste Handelinghe.
leech-waghen, qvist-goet, licht-mis.
Maer wy hoeven dan zoo niet te zorghen
Avont en morghen m'is altijt bedut.
Ho, ho! met Swaer-hoofden vultmen de put,
Die licht zijn, als ick ben, rakender wel deur;
'kZal niet verdrincken, 'khebber borgh veur,
Ist maer waer tgheen Agur ghewaeght.
Een oogh die Vaer bespot, en na Moer niet en vraeght,
Moeten de Raven aende Beken wt-picken,
En de jonghe Arenden zullense verslicken,
| |
| |
Die hun Ouders niet hooren; twelck ick noyt dé.
Dat Wijs-hooft schrijft mé,
Dat de Quist-goetjens verarmen moeten.
Ick hoor, tis Salomon, gans Mugghe-voeten,
Die wetet my oock aerdich te brieven:
De Leech-waghens (zeght hy) die worden Dieven,
Om datse te luy te wercken zijn;
En met verscheurde kleeren moetenze met pijn
Bidden in d'Oogst, wants' in de kou niet en ploeghden.
Tis zoo't wil, niet waerder dat ons bet voeghden
Dan financi zoecken, en laten d'and'ren dan zorghen.
Hier wat krijghen, daer wat placken en borghen
Met beloft van betalen, op datmen betrout.
En nemen dan dienst als Krijchs-luy stout,
Tis op een tocht, de Nicker mocht ons vinden.
Ick zal den Deghen zoo lustich op zy binden,
Gheen Wijf of Vrienden en houwen my hier.
Wy zullen met Letteren beloven op Pampier,
Als wy weer komen elck al te betalen.
En hebben wy't niet, zoo kan't de Schout niet halen.
En blijven wy achter, hoe! zoo zijn wy vrij.
Ick hoor men telt, y, voorts gaen wy
En ontfanghen't ghelt, en dienst met eenen.
'tWijf zal Duyvel zegghen, en my meenen,
En Moer zal lachchen alst Peerdt dat bijten wil.
Licht-mis en Leech-waghen is garen op den tril.
In.
|
|
Auteursrechtvrij