|
| |
| |
[Folio Aiiijv]
[fol. Aiiijv]
| |
De eerste Handelinghe. 4. VVtkomste.
iosaphat, arpharad.
TReckt op myn Hooftman, gaet op naer Jerusalem,
En licht al tKrijchsvolck op in Judas vaste Steden,
Hy geeft een brief
Gheeft Adna desen brief: den tijdt die ick bestem
Is zonder wtstel: zeght, brenght al de Ruyters mede,
Die't hooghe en 'tlaeghe Lant van Idumee om reden
Ziet, als de Philistijn met Krijgh ons Rijck bezocht,
Den woesten Arabier is nu gherust in vrede,
En daer en is gheen vrees datmen ons krencken mocht,
Dies ben ick gantsch ghesint te trecken op den tocht
Met Achab, en ick zal myn volck by 'tsyne voeghen.
Maer of syn Majesteyt dit oock eerst eens bedocht,
Dewijl syn bloeyend' Rijck hem rijck'lick kan ghenoeghen,
Wat ist van noode, Heer, eens anders Landt te ploeghen,
Wiens vrucht een vreemde oogst, met zelfs u Lijfs ghevaer:
En of't heel wel gheluckt, dat wy den Sirier sloeghen,
Zoo volght ons kleyne danck, doch Achab d'eere naer.
Volbrenght maer myn bevel, en maeckt u haestich daer,
Het belieft my alzoo, myn wille moet gheschieden.
Zoo gaet u Dienaer dan, dyn wille die werd' waer,
Ons zij ghehoorsaemheyt, de Koningh maer 'tghebieden.
In.
| |
De eerste deel verschooninghe.
WElsalich is het Landt, ghezeghent zijn de Lieden
Diens Heere is de God die't al gheschapen heeft:
De Prins gheluckich is, die inde schaduw leeft
Des Alderhoochsten, en gheniet syn heyl'ghe vresen
Tot troost, tot raet, tot lust, in u wort wtghelesen,
Vermaeckt, siet Heer u Knecht, syn droef beangste Ziel.
(Als my den Philistijn onlangs te voete viel,
En bracht voor my tGheschenck, met ootmoedich verzoecken
Van een begheerde Vreed', d'Arabers wt de hoecken
Van haer Vee-rijcke Landt my hebben oock vereert
Met twee-mael zeven-duyst, dat veertien-hondert meert,
Rammen en Bocken beyd') doen is myn hert stoutmoedich
Gheworden, om u eer, met ijver in liefd' gloedich,
Bekent te maken: dus op Judas hoogh
Nam ick de Haghen wech, die myn Vader ghedoogh
Door vreese van het Volck, om gheen ongunst te halen.
| |
| |
Doch neen, u gunst alleen wilt laten op my dalen,
Bewaerder van myn Kroon, met u Godlick ghesicht:
V liefde ick bemin, als't eeuwich-schijnend' Licht:
Ick sie, ick voel, ghy wilt myn Hoorn noch verhooghen,
Ghy laet myn herten-vreucht en lust sien mynder ooghen:
Ick heersch in vré myn Rijck, ick werd' van elck bemindt.
Ist Iosaphat, om dat u Vijandt werdt een Kindt?
Dat hy de luye rust verzoeckt aen u met smeken?
Of schroomt hy uwen erm? O neen, wilt zoo niet spreken.
Hy heeft int suyvich zant van Peerden-voeten sin,
Hem lust Basuyns gheblaes, voor u liefde en min,
Hy groeyt int blick'ren van syn scherp-gheslepen Swaerden,
Als syn verwoede borst door't roepen op der Aerden
De snelle Hinden schrickt, en 'sHemels kleed'ren scheurt.
Wel hoe: waerom ist dan dat my dit goedt ghebeurt?
Ben ick de Wijsheyt zelfs, of haren liefsten Soone?
Of eert my yder meer om myn Rijck, Staf en Kroone,
Dan men Salomon eert, wiens Spreucken elck een acht?
Of vreestmen my zoo zeer, dat nyemant my veracht,
Alsmen een Sa-ul vreest, die David niet dorst krencken?
O neen, Assa Soon, neen, die moety maer ghedencken,
Dat God tot Samuel spreeckt, ons wel een gulde leer,
Die my hier eeren zal, die wil ick oock met eer
Verrijcken en met goet: maer siet die my verachten,
Wert van my oock versmaet, en moet met schand' versmachten.
Dat ick dyn aensicht zoeck, en doe tgheen dy behaeght,
En eer u Israels Godt, hierom zoo wert vertzaecht:
Spreeckt tot my, uwe vrees, de rouwe Edomiten,
Die van't Gheberghte Seir, en al d'Amalechiten,
De Kinderen Moabs stout en Amon werden bloo,
Den Philistijn my vleyt, den Moorman siet die zoo
Myn Vader heeft gheterght int wijdt dal Separa,
Tot strijden wreedt ghesint, by't boom-rijck Maresa,
Die komt als d'Arabier, met syn Gheschencken aen,
En zoeckt myn goede gunst: hoe kan ick dit verstaen?
Nochtans zeer wel kan ick: Hoort, Mose gaet my leeren
Int vijfde Boeck der Wet, Zoo wie het Woordt des Heeren
Nakomen wil, en doen tgheen hy heylich beveelt,
Die zal ghezeghent zijn, en de Vrucht die hy teelt,
V Os, u Vee is ghezeghent inde Stede,
V Schapen en u Korst, u wt en in-ghanck mede,
V Vijandt zal de Heer (zit stil) voor u verslaen,
Oft sy verheffen hun, sy moghen niet bestaen;
Door een wegh trecken sy, maer zullen angstich vlieden
| |
| |
Door zeven weghen haest, en werden bloode lieden;
Dat alle 'tVollick zal sien dat ghy wert ghenoemt
Na Godt des Heeren Naem, en al die hoogh beroemt
Hier snorcken op haer macht en hun verheven Troone,
Legghen hun Kroone neer, en moeten eer betoone,
En vreesen hun voor dien. O ware prophecy!
Die ick zoo merck'lick sie vervullen noch aen my:
Om dat ick u zoeck, Heer, gady u tot my wenden,
Ick vord're uwen dienst, Ba-alims wil ick schenden.
Ben-ha-il, O-bad-ja, en een Zacharia,
Natha-neel, Micha-ja, die leeren in Juda
Als myn Vorsten ghetrou, o Godt u heyligh' Wetten,
En tot Leviten heb ick hun ten dienst gaen zetten
Sema-ja, Nethan-ja, Sebad-ja, Asahel,
En noch Semira-moth, Ionathan met bevel
Ado-na-i hellept, Tobia is verschreven
Met Tobad, Ona-i den Priesteren beneven,
Elisama en noch een Ioram wijs gheleert,
Die van hun jonghe jeucht af hebben ghestudeert
In u volkomen Wet, een Licht voor onse voeten.
Hier over troost ick my, dat Israel zal moeten
Bevinden dat ghy hun om u Eedts wil verschoont,
En dat ghy na u Woordt midden onder ons woont:
Na Salomons ghebedt wilt doch u Volck verhooren
In dynen Tempel, Heer, want s'hebben dynen tooren
Ontsteken als een vyer, dat om haer sonden brant.
De Kalveren te Dan en Bethel, die tot schant
Vw's Naems zijn opgherecht, met Haghen vol Outaren
Van Velt-duyv'len, die daegh'licx gh'offert waren,
Moeten met Ba-alim (tot stof waren ghemaelt)
Van u Dienaers zijn, een Priesters loon betaelt
Werdt voor hun slaefsche dienst, int roocken vande Gooden:
V Kind'ren Moloch brenght, gaet wilt u vrijlick dooden
Wt liefd' tot Astaroth: wy willen van nu voort
Dienen Abrahams Godt, die't al schiep door syn Woort,
De Son en 'tHemels Heir ist maecksel synder Handen:
Eert dan het maecksel niet, oft ghy bestaet met schanden,
Als eenen Ca-im doet, wiens Offer Godt versmaet.
Ick ga Heer, dan ick ga, u Knecht met vreuchden gaet
Studeren in Wet, door Mosi Pen beschreven.
Gaet in.
|
|
Auteursrechtvrij