De eerste Handelinghe. 3. VVtkomste.
valschen gheest.
ZOo wijdt den Hemel spant syn held're blau Gordijnen,
Zoo wijdt de schoone Son met gulde stralen blaeckt,
Zoo wijdt de Aerd' int rond' haer Zuyd' en Noord'-pool raeckt,
En daer men tzilv're Licht met Sterren 'snachts siet schijnen,
Zo verre streckt tghebiedt myns Woonings groote Hutten,
Des Werelts Glob' is my te kleyn: ick woel, ick woel,
Dat ick de Wolcken scheur, en vind' my voor Gods Stoel,
Die duysentich mael duyst van syn Gheesten beschutten.
Doch tsy vervloeckte daedt! dat die schoon Morghen-sterre
Ons Prins en Hooftman sich door hooverdy verhief:
Maer waerom had ons God niet als het Schepsel lief?
Dat hy noch heyl belooft: maer wy en hy zoo verre
Moeten versteken zijn, me zoo veel duysent Gheesten,
En sweven om end' om, tot ren bepaelden dach,
Zonder wtkomst of hoop, dat ons yet troosten mach:
Vervloeckt is onsen standt, ô gh'luckich dien der Beesten.
Doch tis nu al te laet, 'tbeklagh komt al te spade.
Den Mensch met grim ick haet, om dat hy niet en erft
Dit ongheschapen Huys, zoo hy hier sonden sterft,
En salich wert door't Woort noch wt louter ghenade:
Om dit te hind'ren, siet, verschijn ick voor Gods Troone
Onder al tHemels Heir tot synen dienst bereydt,
Doen heeft ons Rechter en het eeuwich Licht ghezeydt,
Wie wil den Achab boos berooven van syn Kroone,
Dat hy voor Ramath val in Giliad door't strijden:
Want myn gherechticheyt en mach hem niet meer sien
Zoo godloos op den Troon: door wien zal dit gheschien
Dat hy bedroghen wert? Wilt my u list belijden.
D'een docht dit ende dat, een ander oock wat raemde;
Maer tquam niet op de daedt zoo slaechs en wel te pas,
Als mynen besten raedt, hier toe ghevonden ras,
Die al hun raden tzaem, na Godes tuygh beschaemde.
Ick wil (sprack ick) hem wel voor Ramath nu doen vallen.
Wel hoe? zeyde God doen. Ick zal (heb ick ghezeydt)
Een valsche Loghen-Gheest (op dat hy werdt verleydt)
Zijn in Propheten mondt, zoo laet hy hem bekallen.
Gaet henen, sprack doe God, dien raedt is goedt bevonden,
En volbrenght mynen wil, ghy zult het listich doen.
Hier me vervloogh ick snel, om neerstich my te spoen
In al myn Kinders mondt, tot straffe van hun sonden:
Gaet in.
|
|