Geur van geestelijcke specerijen, uytgebreyt in eenige stichtelijcke rym-wercken, over verscheyde stoffe
(ca. 1690)–Frans Hoefnagel, Barent Pietersz. Kompas–
AuteursrechtvrijWijse: Psalm 25.1. 't WAs Godts liefde vol van zegen,
Die ons door sijn wijs beleydt,
Schiep, en in sijn liefde wegen
Leyden tot de zaligheydt,
Maer den Mensch Godts heerlijck Beeldt,
Van den Satan hart bestreden
Is door hooghmoedt en door weeld'
Van Godts Wetten afgetreden.
2. Godt in toorne snel ontsteecken,
Straft den Mensche met de doodt,
| |
[pagina 91]
| |
En het Beeldt, naer Godt geleecken
Viel ter neer in groote noot,
Doen Godts aenschijn seer verstoort,
Hem verjoegh uyt Edens Hooven,
Daer hy op den Velde voort
Eten most in sweetigh slooven.
3. Doch Godts liefde goedertieren,
Troost den Mensch weer tot sijn baet;
En betuyght in veel manieren,
't Weer versetten uyt dien staet,
Door sijn liev' hooghwaerde Soon,
Die de diep gequetste wonde
Met sijn Bloedt soud' maecken schoon;
Van de smetten haerer sonde.
4. Groote liefde onverborgen
Heeft Godt hier geopenbaert,
Met de kennis te besorgen
Daer sijn Soon in werdt verklaert,
Groot in overvloedt belooft,
Aen d' Israelijtse Benden,
Onder welck hy 't Opper-hooft
Werdt, van die haer tot hem wenden.
5. Och! of 's Menschen hert en ooren
Open waren voor sijn stem;
En elck 't noodend' bidden hooren
Wouw, en sich keeren tot hem.
Want sijn Woordt is uytgegaen
Van hem, groot Profeet des Heeren,
Die oock 't Offer heeft voldaen,
Als Priester in eeuw'ge eeren.
6. Liefd', Geloov', Eere, en Vreese,
Komt dien Soon ten vollen toe,
Die uyt 's Vaders eeuwigh Wesen,
Neergedaelt tot ons Behoe',
Moet als Koningh groot in macht,
(Van sijn Vader hem gegeven)
Recht Regeren door sijn kracht,
Over Doodt, en over Leven.
| |
[pagina 92]
| |
7. Wens'lijck dat der vroomen schare
Eens gesint in we'er-geboort,
Christ'lijck haer quam openbare,
Dringend' aen op 's Levens Poort,
En door een volmaeckte sin,
Leefden in Godts welbehagen:
Ia Gods eygen Liefd' en Min,
Haer Regeerde al haer dagen.
8. O heyl-stant! van hooge waerde,
Noyt van Wereldtlingh bekent,
Die den Mensch tot boven d' Aerde
Naer 't gewelf des Hemels wend'.
Daer den driemael Heyl'gen Godt,
Met sijn Eng'len in haer vreughde,
In 't volmaecktste eeuwigh lot,
Eeuwigh, eeuwigh, kroont haer deughde.
9. Maer gelijck 't volwesigh hooge,
In het leegh niet werdt verstaen:
Noch met geen doorstraelend' ooge,
Van natuur wordt naergegaen.
Soo werdt oock geen hoop gebouwt,
Van de Ziel die door 's Vleesch lusten
't Werck des Geestes tegenhoudt.
Hoe sal die in Christo rusten?
10. Ach! let hier wel Godts Beminden,
Dat ghy noyt en werdt verstrickt,
Noch uw' Ziel niet laet verblinden,
Door schijn, die de Wereldt blickt.
Op dat g' in haer netten loos
Niet verwert, tot uwer schanden;
Noch oock in 't gewelt seer boos
Niet vervalt van hare handen.
11. Aenmerckt doch de Peerel schoone;
Godts genaed' in 't Hemelrijck.
Niet min soet als mild' in 't loone,
Daer men d' Eng'len gansch gelijck
Voor den Throon van Godt sal zijn.
Die sijn Liefd' aen groot en kleyne,
| |
[pagina 93]
| |
Met de soete Hemels Wijn,
Sal inschencken algemeyne.
12. O! hoe zaligh vol verblijden,
Sal dan zijn der Vroomen Schaer,
Die in vryheydt of in lijden,
Jesus Naem behielden klaer?
Die in druck en lijdens uur,
Heyligh bleven al haer dagen!
Welcks Geloov' in vollen duur,
Vol van troost. Godt sal behagen.
13. Kom al die dit heyl begeeren!
Keer u tot den Heer uw' Godt.
Wilt de sonden van u weeren,
Laet bekeeringh 't waertste lot
Voor uw' Ziele zijn, op d' Aerd',
Om de sonden af te sterven,
Daer door Godt uw' Ziele waerd'
Acht, om 't leven te doen erven.
14. 't Nieuwe schepsel dat gebooren
Werdt uyt Godt, door Jesus Woordt,
Streckt een schilt tegen 't bekooren
Van de Wereldt, en haer soort.
Welcks geluyt als een gesangh
Van Syreenen, mijdt hy even
Als fenijn, (sijn leven langh)
Daer de Ziel door werdt vergeven.
15. Hier met Godt te zijn in vreden,
Is in 't leven 't waertste deel,
't Herts Geloov' moet met de reden
Sterck verbonden zijn, geheel.
Hy danckt Godt, die eenmael gaf;
Jesus tot sijn troost gesonden.
Ned'righ bidt hy van Godt af;
In Christo te zijn verbonden.
16. Dese troost op d' Hemel-reyse,
Is sijn hert als Hemels Mann',
't Kan hem lief'lijck onderwijse
Hoe Godts bystandt toe, end' an,
| |
[pagina 94]
| |
Door Jesus sijn Opper-heer;
En sijn Heyl'gen Geest daer neven,
Met de Eng'len immermeer,
Hem brengen in 't zaligh Leven.
17. In het Paradijs hier boven,
Daer de Vroomen met malkaer,
Eeuwigh Gode sullen loven,
In het Heyligh licht seer klaer:
Daer der Heyl'gen vreughd' volmaeckt,
(In het sterff'lijck noyt gevonden,
Maer door hoope wel genaeckt,)
Wordt gesmaeckt met vreughde-monden.
D.V. |
|