Geur van geestelijcke specerijen, uytgebreyt in eenige stichtelijcke rym-wercken, over verscheyde stoffe

[Geen stant, noch staet soo heylrijck werdt beschreven]

Het Hemels schoon.
Spant boven al de Kroon.

Stemme: Psalm 103. Mijn Ziele wilt den Heer, &c.

1. GEen stant, noch staet soo heylrijck werdt beschreven:
Als 't eeuwigh, saligh, volmaeckt Hemels leven,
Daer 't alderschoonst en wens'lijckst op der Aerd'
In wicht, en waerde verre voor moet wijcken:
Al 's Wereldts Throonen, al haer Koninckrijcken,
Sijn by 't volmaeckste schoon, geen aensiens waert.

2. Uyt al wat Son of Maen, ooyt heeft beschenen.

Is niet soo waert, soo wens'lijck: als dat geene,
Dat in den hooghsten graet verquicken sal.
Daer 't Choor-gesangh der Hemelscher Heyrscharen,
By al 't volmaeckt, volmaeckt sal openbaren,
Als Godt verheerlijckt zijn sal, al, in al.

[p. 89]

 

3. Een vreught, soo groot, onmoog'lijck uyt te spreecken,

 

Terwijl 't aen stof en gave komt t' ontbreecken,

 

Soo spreeckt men veel als door gelijckenis:

 

Van Paradijs, van Hemel, van hier boven,

 

Om elck, waer 't moog'lijck vast te doen geloove,

 

In iets, dat verre boven 't Aerdtsche is.

 

4. Rijckdom, Wellust, en Eer, drie schijn Iuweelen,

 

Daer by na 't heel al dwaes'lijck van oordeelen,

 

Als of die waren d' alderwaertste schat:

 

Maer och! hoe dwaelt den dwaes in sijn verkiesen?

 

In 't sweet gesocht moet d' vinder 't al verliesen,

 

Schoon hy de gantsche Wereldt oock besat.

 

5. 'T is dan nootwendigh, uyt dien doot t'ontwaecken.

 

Om wel te mercken op 't gewicht der saecken,

 

Hoe licht al 't Aertsch: hoe swaer al 't Hemels weeght,

 

Hoe overdwaes de Wereldtlingen wercken,

 

Hoe wijs bedacht de Hemelingen mercken:

 

Op 't eyndt en 't loon van 't werck door elck gepleeght.

 

6. In dien het stof der Aerdtsche stippelingen,

 

Die winst, of scha, of vreught, of smert toebringen,

 

Des Menschen hert soo sterck bewegen kan:

 

Dat elck, byna uytsiend' met duysendt oogen,

 

Selfs om in 't minst te werden nooyt bedroogen.

 

Wat scherp ziels-wacht vereyst al 't Hemels dan?

 

7. En och! of doch al 't Menschdom recht kost vaten,

 

Hoe overschoon, die Stadt met goude Straten:

 

Hoe ziel-beweeghlijck, Parel-poorten staen;

 

Hoe overzaligh sulcke sullen wesen,

 

Die Godt recht lieven? waer door zy naer desen

 

Gewaerdight werden in die Stadt te gaen.

 

8. In sulcken Stadt, daer Son noch Maen sal hoeven.

 

Daer sucht, noch traen, noch geenigh ziels bedroeven

 

Ooyt wesen sal, maer vreught in eeuwigheydt.

 

In sulcken graedt, dat al 't Aertsch soet vermaecke,

 

In 't duysendst-deel, ons hert nooyt hoort te raecken,

 

Als 't vol genodt van d' opper-zaligheydt.

[p. 90]

 

9. Al waer sich Godt, gansch heerlijck sal vertoonen,

 

Als mildt, rijck, gever van veel duysendt Kroonen.

 

Aen elck, die door veel tribulaetcy heen,

 

Het Heyl-Kruys Christi hebben helpen dragen,

 

Om langhs dien wegh het Hemels te bejagen;

 

En Godt te vinden, 't aldernoodighst Een.

 

10. Nu laet elck doch, het Martel-perck doorloopen,

 

Dien schoonen Hemel staet noch heden oopen

 

Die Kroon, die Kroon, die schoonste Peerel-kroon!

 

Staet noch te winnen, door rechtmatigh strijden,

 

Door Godes wil te doen, en oock te lijden.

 

't Swaerst werck verlicht, door 't alderheerlijckst loon.

 

11. Soo zegen-rijck Godts volheydt te genieten,

 

Wat schat is dat? wat Stadt, daer sulck heyl-vlieten

 

Ontspringen, als een Zee vol Hemels soet?

 

O Jesu! Wel-bron aller zaligheden.

 

O Heyl-fonteyn! volmaeckt, rijck, Hof van Eeden.

 

O Hemel! vol verruckingh voor 't gemoedt.

EMANUEL Altijdt.