Geur van geestelijcke specerijen, uytgebreyt in eenige stichtelijcke rym-wercken, over verscheyde stoffe
(ca. 1690)–Frans Hoefnagel, Barent Pietersz. Kompas–
AuteursrechtvrijStemme: Psalm 103. Mijn Ziele wilt, &c.1. 't GEmoedt vol vreught, beweeght den geest tot singen;
Uw hert t' ontfoncken, O ghy Iongelingen!
Dien 't wichtigh Predick-ampt is op geleydt.
Ey wilt dien arbeydt nooyt te seer beklagen.
Wilt Christi Kruys: zijn soet Iock willigh dragen,
Op dat sich Godt en Mensch daer door verblijdt.
2. Dat Sions best door u bevordert werde!
En ghy in 't heyligh ooghmerck meught volherde.
Wilt op de wacht als trouwe Wachters staen;
Als goede Herders Christi Schaepkens weyden,
Op ziel-verquickelijcke Beemden leyden,
Wilt in al 't Godt behaegh'lijck haer voor gaen.
3. Weest Helden Davids, die weer t' elcker malen,
Niet sulck als zy: maer Levens Wat'ren halen,
Uyt d' eeuw'ge Wel-bron: 's levens Heyl-fonteyn.
Om veeler Zielen daegh'lijcks te verquicken,
Dat die van dorst, nooyt smachten noch versticken.
| |
[pagina 95]
| |
Maer voedtse staegh met Hemels Mergh en Wijn.
4. Treet in de Bressen als 'er Wolven koomen;
Waeght steets uw' Leven voor haer sonder schroomen,
Dat d'Opper-herder uw' getrouwheydt siet;
U loont, en kroont, met 't opperst Hemels erven:
Naer 't heyligh Leven en 't Godtsaligh sterven.
O dubbel zaligh! die dat Heyl geniet.
5. Schijnt d' arbeydt swaer? 't is waer, maer denckt daer neven:
Die 't aen beveelt, kan dubbelt krachten geven;
Oock dubbelt loon veel meer als men verdient.
't Is goedt voor d' Opper-Majesteyt te wercken.
Door 't reformeeren van der Christ'nen Kercken,
Soo werdt men Godes lieve boesem-vriendt.
6. Of ooyt dien last hart perssen mocht, of drucken,
Denckt: soete Roosjes onder Doorens plucken,
Veel Koninghs, is wel Bye-steeckjes waert.
En 't Hemels soet gaet alle soet te boven.
O die 't maer recht van herte kost gelooven!
Wierdt voor veel Hemels-werck niet licht vervaert.
7. O kan den Mensch ooyt vast op 't yd'le hoopen!
Staegh jachten, trachten, sweeten, hijgend loopen,
Goudt soecken, daer men 't goudt en Godt verliest?
O! hoe behoorden dan de Hemelingen
Geperst door Kruys, van vreught noch op te springen:
Dien wijs'lijck 't Hemels voor al 't Aerdtsch verkiest.
8. Wat is al 't Aerdtsch, hoe soet, hoe lief, hoe wens'lijck?
Al 't sicht'lijck, blijft hoe lang 't oock duurt maer Mens'lijck,
Dienvolgens sterf'lijck en verderffelijck.
Schoon iemandt was ter hooghst' Heyl-top gestegen;
En hadt by na in all's zijn wensch verkregen,
Wat was't? al wast 't grootst Monarchs Koninckrijck.
9. 't Was David die soo swaren strijdt aenveerden:
Op dat hy Konincks Swager mochte werden.
Maer, och wat vondt dien soeten lieven Man
Een Huys vol Kruys? een Rijck vol anghst vol nooden?
| |
[pagina 96]
| |
Als Sauwel staegh dien David socht te dooden.
Ey! siet, hoe swaer zijn goude Kroonen dan?
10. Siet Salomon in d' hooghsten graedt verheven.
Wat was 't, ten aensien van 't volmaeckste leven?
O Vrienden! 't was maer slaverny en schijn.
Schoon of zijn Knechten zaligh zijn gepresen.
'k Wouw liever Christi trouwe Dienst-knecht wesen:
Als sellefs Koninck Salomon te zijn.
11. Laet dan 't geloovigh oogh wat hooger stijgen.
Om Godt in 't hert, en moet in 't lijf te krijgen.
Dan zijn wy sterck, en wijs, en rijck van goedt.
Dan sal 't grootst loon, al 't lastigh werck versoeten:
Als Iesus met zijn troost ons komt ontmoeten;
En d' afgesloofde Zielen rusten doet.
12. Op dese hoop dient noodigh werck begonnen.
Wat is 'er al door herts-geloof verwonnen?
O die met Godt altijdt te rade gaen!
Sull' zijn verbondt en heymlijckheden weten,
Soo sy voor swackheydt 't kleyne ooyt vergeten:
Wijst hy haer wel in 't kort veel grooten aen.
13. Godt is een Son, een Schilt en Borght der Vroomen
Die haer wel proeft, in vuur of lijdens stroomen:
Doch gaet met haer door dees Wereldts Woestijn.
Hy hoort haer naer gesucht, haer weenen, karmen,
Omhelst haer in zijn Vaders liefde-armen;
Ia toont altijdt der Vroomen Godt te zijn.
14. Naer 't onweer, laet de Heer zijn Son weer schijnen.
De nare nacht, door Hemels licht verdwijnen.
Leydend' zijn Volck door Wolck en Vuur-kalom.
Soo dat sy seecker zijn in al haer gangen,
Die staegh naer Godt rijckhalsende verlangen,
Erkent de Heer voor zijn erf eygendom.
15. O Vrienden! dat is waerlijck wat te seggen:
Soo na ja naest aen 't herte Godts te leggen,
Soo in der tijdt als in der eeuwigheydt.
Maer wie is waerdigh tot dees hooghste saecken?
| |
[pagina 97]
| |
Die met sterck Ziels versuchten altijdt haecken,
Godts wil volmaeckt te doen tot aller tijdt.
16. Aerdtsch-Koninghs Dienaers hebben strickte Wetten,
Op 's Koninghs Woordt met groot ontsagh te letten;
Oock in geswintheydt altijdt reet te staen,
Met ernst en vlijdt, by dagen en by nachten,
Met al haer ingespanne levens-krachten,
Want 's Koninghs wille dient volmaeckt voldaen.
17. Dan sal diens Koninghs gulden scepter swaeyen,
Om sulcke Knechten gunstrijck te bewaeyen,
Met lof en eer, met rijckdoms overvloedt.
Maer ach wat is 't? 't Aerdtsch heerlijck moet verdwijnen,
Al mocht elcks aenschijn als de Son hier schijnen:
Wat is 't als 't door de doodt verdwijnen moet?
18. Maer die den Opper-Majesteyt recht vreesen,
Diens heerlijckheydt sal eeuwighlijck naer desen,
Veel klaerder blincken als de klare Son.
Die sal Godt sien in al 't volmaeckt verklaren.
Och Vrienden! of wy sulcks recht waerdigh waren.
O zaligh! al, wie 't recht gelooven kon.
19. Wie ponden heeft, soeckt vijf met vijf te winnen.
Elck brengh sich staegh het oordeel Godts te binnen;
En leght het op de schael der eeuwigheydt.
Weegh en erkaud vry alle levens dagen,
Hoe elck zijn Godt en Koninck sal behagen,
Ghy die Godts Dienaers ooyt geworden zijt.
20. Dit sinne-beeldt speelt op al Godts Dienare,
Och dat elck dachte! waer dat hy ooyt ware:
Dat daer Godt oock elcks Opper-Koninck was.
Die nooyt door iemants list en is bedrogen:
Maer alles doorsiet met viervlammend' oogen,
Veel klaerder als door 't klaerste spiegel-glas.
EMANUEL Altijdt. |
|