Geur van geestelijcke specerijen, uytgebreyt in eenige stichtelijcke rym-wercken, over verscheyde stoffe
(ca. 1690)–Frans Hoefnagel, Barent Pietersz. Kompas–
AuteursrechtvrijOp de Wijse: Van de 5 Psalm. Verhoort ô Godt, &c.1. VErhoort o Godt! mijn woorden klachtigh!
Ey merck doch wel mijn suchten aen!
| |
[pagina 36]
| |
Mijn begeeren wilt doch verstaen
Dat ick tot u doe, weest gedachtigh,
O Heer Almachtegh!
2. Wilt doch, o Heer! met ons niet treede
In 't recht, na uw' gerechtigheydt:
Maer toont ons uw' barmhertigheydt
Door uwen Soon, die heeft geleeden
Voor ons, benede.
3. Verlost ons Heere van den quade;
Leert ons de sonde tegenstaen.
Op dat wy hier, na uw' vermaen
Mogen gaen op de smalle Pade,
Door uw' genade.
4. Wilt ons doch in swackheydt aenschouwen.
Het Vleesch druckt den Geest stadigh neer.
Komt ons te hulp, genadig' Heer!
Op dat wy in de deught aenhouwen,
Sonder verflouwen.
5. De vyanden, zijn veel en machtigh,
Die ons beletten in het goedt.
Daerom, o Heer! ons bystandt doet
Door uwe handt, die doch is krachtigh,
En 't alles machtigh.
6. Ghy wilt 't gekroockte Riedt niet breecken,
Noch 't roockend' Vlas niet blusschen uyt,
Soo ghy ons in uw' Woordt beduyt:
Maer tot ons hulp uw' handt uytsteecken.
Verhoort ons smeecken!
7. Blijft ghy by ons, niet mach ons deeren:
Oock niet de poorten van de Hel.
Al komen de vyanden fel,
Ghy kondse haestigh van ons weeren;
En doen verneeren.
8. Mijn ziel' wilt u met vlijt begeven
Tot den Almachtigen, altijdt.
Hy wil u hell'pen in den strijdt.
Wilt hem door liefde vast aenkleven;
En uw' hert geven.
| |
[pagina 37]
| |
9. Mijn ziel, zijt stil, wilt op Godt wachten
Met lijdtsaemheydt, ende gedult.
Sijn hulp' ghy wel bevinden sult.
Wilt na deught en heyligheydt trachten;
En 't vleesch verachten.
10. Als ghy stil blijft in Godt gepresen:
Soo werdt u hulp van hem gedaen.
Wilt door 't Geloof daer vast op gaen;
En in de hoop en wilt niet vreesen,
Ghy werdt genesen
11. Door Jesus, die in 't stil wil woonen.
Daer alle onrust is uyt 't hert:
Daer bevrijdt hy 't van sond' en smert;
En komt het met genade kroonen
Soo overschoone.
12. Daer krijght de ziel een soet versaden;
Die alleen met haer Jesus leeft.
Want hy rust, en vernoegingh geeft,
Doet haer in reyne wellust baden,
Van sond' ontladen.
13. O soete Jesus! wilt neerdalen
In onse ziele, vol van smert.
Bewoont ghy doch alleen ons hert.
Dat wy door u weer adem halen;
En niet meer dwalen.
14. In 't Schip van ons gemoedt wilt blijven!
Al gaet het dan wat op en neer
Ghy geeft wel stilheydt na 't onweer.
Sterckt ons, dat wy in deught verstijven,
En vast beklijven.
15. Laet ons door wederliefde toonen,
Dat wy u lief hebben, o Herr!
Met woorden, wercken, tot uw' eer,
En laet ons namaels by u woonen,
Door uwen Soone.
Godt den prijs geheel
|
|