Het stamboek op de papiere snykunst van Mejuffrouw Joanna Koerten, huisvrouw van den heere Adriaan Blok: bestaande in Latynsche en Nederduitsche gedichten der voornaamste dichters

[p. 33]

Nederduitsche lofdichten op de papiere snykunst van juffrouw Joanna Koerten, huisvrouw van den heere Adriaan Blok.

[p. 35]

Op de papiere snykunst van mejuffrou Joanna Koerten, huisvrou van den heere Adriaan Blok.

DE Kunst siert hier Natuur met duizend zinlykheên.
Pigmalion vorm’ vry een beeld uit elpenbeen;
Prometheus mag het zyne uit klei en aard bootzeeren,
En, met zyn hovaardy, het Godendom braveeren;
Joannaas Snykunst, van uitneemender waardy,
Streeft, tot haar eeuwige eer, hen allen ver voorby;
Nadien haar schrand’re geest, waar zich de ving’ren reppen,
Weet Beelden, Dieren, en Gebloemte op ’t schoonst te scheppen.
Laat Atropos, verwoed, de dier’bre levensdraân
Der Grooten onzer Eeuw, vermaard door hunne daân,
Met haare Noodlots schaar afsnyden tot zy sneeven,
Joannaas Kunst-schaar geeft op nieuw hen ’t waardig leven.
De Scheepbouw staat verbaast, als zy haar ziet een schip
Voltooyen naar den eisch, dat , vry voor bank en klip,
Aan d’eeuwen is gewydt, en schoon het schuuwt de baaren,
Nochtans met haaren naam den aardkloot rondt zal vaaren.

[p. 36]

 

Hoe! zou hier Circe wel herleeven? of haar hant

 

Natuurlyk tov’ren, door de kracht van ’t kloek verstand,

 

Daar zy ’t Papier, gemaakt om de edele bedryven

 

Der Grooten, Dapp’ren en Geleerden, op te schryven,

 

Tot onuitwislyke eer of schande van hun faam.

 

Zoo toverachtig snyd tot lett’ren, ’t zy ’t hunn’ naam

 

Of beelt’nis kroont, met zulk een stant en braave zwieren.

 

Die ’t oog bekooren, en haar snykunst schoon versieren.

 

Terwyl de Dichtkunst haar verdiende lof trompet

 

De gryze Aaloutheit is verwondert en verzet;

 

Zelfs Dedalus, hoe ver in kunst vooruit gevloogen,

 

Zou hier verdoolen, en gelooven pas zyne oogen.

 

Zoo zwicht de Tekenpen als zy haar handling ziet,

 

Terwyl de Schilderkunst zoo bleek van verf verschiet

 

Als ’t onbevlekt papier, waar van zy vormt naar ’t leven

 

Ontel’bre Wond’ren, die zy yder weet te geven

 

Zyn hoogten, diepzels, en gedaanten, naar elks aart

 

En eigenschap, daar zy de Kunst met Oordeel paart.

 

Ja, was Natuur geen Vrouw, wat oog zou oit gelooven

 

Dit Vrouwewerk te zyn, dat Mannen streeft te boven.

Kataryne Lescailje.