Gedichten

[p. 123]

J.C. Ziesenis geb. Wattier, aan Polly, eerste danseres van den Amsterdamschen schouwburg, bij gelegenheid van haren solodans, in het ballet: Telemachus op het eiland van Calypso.

't Wordt eindlijk tijd, dat u mijn blakende ijver huldig'! -

Uw kunst, die mij ontvonkt, weêrsta ik langer niet. -

'k Drong door de Nimfen, op Calypso's grondgebied:

Ik was u deze komst, dit plegtig offer schuldig.

Gun me, Eucharis, hier in der Nimfenrei gehoor. -

Ik koos dit oogenblik, waarin gij aller oogen,
Door uwe tooverkracht bezield en opgetogen,

Weêrstandloos tot u trekt; en kwam hunne uitspraak voor.

Elk hart gevoelt reeds, dat ge Ulysses zoon zult boeijen,

Schoon Pallas invloed ook zijn teedre jeugd bewaak': -

Bevalligheid en kracht - vernuft, gevoel en smaak

Omgeven u - om, op uw' wenk, in één te vloeijen.

[p. 124]

 

In elken stand en tred, schetst ge ons een tafereel,

 

Beweegbaar, smeltend, schoon. Uw tripplend, zwevend woelen

 

Doet ons elk' overgang der Toonkunst juist gevoelen;

 

En vormt voor 't oog en 't oor het smeltendste geheel.

 

 

 

Ge ontleent aan iedre kunst, dat nameloos vermogen,

 

Dat diep in 't harte dringt, ons aan ons zelf ontvoert,

 

De fijnste snaren van 't gemoed beweegt en roert,

 

Om in de ziel 't besef haars aanzijns te verhoogen.

 

 

 

Dit is het kenbaar doel van ieder kunstgewrocht. -

 

In 't streven naar dat doel zag 'k u den prijs behalen:

 

'k Zag u in Amstels-koor roemruchtig zegepralen;

 

En 'k weet wat ge onlangs nog aan Seines boord vermogt.

 

 

 

Duld, dat uw kunstvriendin, aan Melpomeen' verbonden,

 

Zich bij Kalypso's stoet van Huldgodinnen meng',

 

En u, in dit gewaad, dit zegeteeken breng',

 

U door Terpsichoré van Pindus top gezonden.

 

 

 

Mij voegt het, dezen krans, van Dafne's stam geplukt,

 

Bij 't vrolijk handgeklap van hen, die kunst waarderen,

 

Aan u - thans daar u elk bewondert - te vereeren. -

 

Welaan! - Hij word', door mij, u op het hoofd gedrukt!