Gedichten

[p. 101]

Aan Zijne Koninklijke Hoogheid Frederik, Prins der Nederlanden, bij drie onderscheiden gelegenheden.

[p. 103]

Bij de viering van het geboortefeest van Z.K.H. Frederik, Prins der Nederlanden, grootmeester van de orde der vrijmetselaren, in het Koningrijk der Nederlanden, door de vier oudste loges te Amsterdam, op den 28sten van sprokkelmaand, 1818.

Geen' ijdlen glans van oudren deugd,

Geen' roem van voorgeslacht,

Geen' Vorstenstam, die eeuwen heugt,
Wordt, bij het tintlen van de vreugd,

Thans hulde toegebragt.

[p. 104]

 

Maar hem, wiens liefderijk gemoed

 

Voor 't broederlijk gezin

 

De deugd in 't edel harte voedt,

 

Zich baadt en koestert in haar' gloed,

 

Ontvonkt in menschenmin.

 

 

 

Hem brengen wij den broederdronk,

 

Hem plengen wij den wijn;

 

Zijn star, die met verhoogden lonk,

 

Zoo schoon in Amstels Oosten blonk,

 

Zal onze leidstar zijn.

 

 

 

Dees dag, die onzen jaarkring sluit,

 

Schonk hem het eerste licht;

 

Nooit worde 't in zijn' loop gestuit!

 

Eens streev' het zelfs de zon voor uit,

 

Die vlamt in ons gesticht!

 

 

 

Geboortestar, voltooi uw' loop

 

Aan onz' azuren trans!

 

Schraag onze kracht, leid onze hoop,

 

Vul fredriks schoonen levensloop

 

Met onverdoofbren glans!

 

 

[p. 105]

 

ô Ja! bestraal zijn levensbaan

 

Met voorspoed, roem, en kracht;

 

Geleid hem, waar hij ook moog' gaan,

 

Al schijnt geen zon, al licht geen maan,

 

Door duisternis en nacht!

 

 

 

Wat taak hem eens worde opgeleid,

 

Met moeite en zorg vervuld,

 

Wat levensweg hem 't lot bereid';

 

Versterk zijn' moed door wijs beleid,

 

Volharding en geduld!

 

 

 

Hij voere in Isis Tempelzaal

 

De reinste wijsheidsleer!

 

Die leer vervull' haar beeldenpraal! -

 

Daal, geest des grooten fredriks, daal

 

Op hem en de orde neêr!