Het II. Deel vanden speel-hof der liefde Godts
(1666)–Zuster vanden Kerchove– AuteursrechtvrijStemme: Vous estes trop belle, pour estre cruelle.
Christus spreeckt ende doet sijn klacht.
IVdas die ick minde, u verkeert ick vinde,
Verandert is u kleedt, 't schaep-vel uytghetrocken,
Voegt u by de bocken, voegt u by de bocken,
Voegt u by de bocken, als den leeuw soo vreet.
O gheveynsde minne, o dwaesheyt van sinne,
Nijt comt openbaer, droef ic u aenschauwe,
Als't kindt on-ghetrauwe, als't kindt onghetrauwe,
Als't kint ongetrauwe en valschen verraer.
Noyt ick u misdede, 'k gaf u mijnen vrede,
Als Vader goedertier; 'k heb u daer beneven,
Uwen swier gegeven, uwen swier gegeven,
Vwen swier gegeven, op diversch' manier.
Derft ghy comen nader, 't kindt verraet den Vader,
Den slaef doot den Heer; al't verraedigh haten,
Van al de soldaten, van al de soldaten,
Van al de soldaten, smert my niet soo seer.
Ick com u selfs teghen, can u niet beweghen,
Al mijn Bloedigh Sweet, dat ghy siet uytvloeyen,
Door angst en vermoeyen, door angst en vermoeyen,
Door angst en vermoeyen, over al dit leet:
Godt van Hemel, eerde, verkocht om kleen weerde,
Ach o grooten schrick, gierigheyt van gelde,
Dat m'u voor my telde, dat m'u voor my telde,
Dat m'u voor my telde, bringht u inden strick.
| |
[pagina 84]
| |
'k Sien u met goe' ooghen, 'k zal mhy tot u booghen,
En noemen vrient, die door desen dwellem,
Recht den naem van schellem, recht den naem van schellem,
Recht den naem van schellem, dickwils hebt verdient.
Can dan uwe smerte, door 't cloppen mijns herte,
Noch niet zijn versacht, door den kus ghegheven,
Neemt ghy my het leven, neemt ghy my het leven,
Neemt ghy my het leven, dat haest wordt 't volbracht.
Comt t'is niet te spaede, 'k neem u in ghenaede,
Als't verloren kindt, al het quaet bedreven,
Is u al vergheven, is u al vergheven,
Is u al vergeven, wordt van my bemindt.
Adieu mijnen soone, ontfanght uwen loone,
Siet waer toe ghy comt, beter noyt gheboren,
Dan te gaen verloren, dan te gaen verloren,
Dan te gaen verloren, soo te zijn verdomt.
O mensch die moet lijden, van die u benijden,
Volgt naer Iesus soet, wilt door loose treken,
't Onghelijck niet vreken, 't onghelijck niet vreken,
't Onghelijck niet vreken, den vyant deught doet.
|
|