XII.
Mijn Greate Stalcke;
TO dizze stuwne to habbe ick, mey on-gedild, wachtje ney andert; mar nu begint 'et my ijn to bijnen, forgjende dat jon E. 't goet naet krigge moacht habbe, dat ick oer yen romme tijd al oon jon E. seynt hab. Ick bin haechlijck bekommere, naet so jamck om de voddeye fen mijn FRIESSCHE Rijmlerye, az om jon E. Stam-boeck, dat mey d'oore bledden ney jons troaje. Ick Ijuentje jon E. het ick bidde mey, litte naet yen dey forlern gean om my uwtte aengste to wraegseljen aef it alles wol ontfinzen is, wier to my forlittende blieu in bin ick
Jon
G. Japicx.
Uwz Daventreus iz nu aeaeck al weer to hôncke, aef 't jon E. oon sijn E. aeaeck hette to schrieuwen hie. Boalsert dizze trodde ijnne Oaft-monne. 't jier ciɔ iɔc lv.
Auteursrechtvrij