IX.
Mijn greatte stalcke;
ICk wit naet het gaest dat my drieut (ommers witick dat it dy gaest fen goe-njue in fest-buwne maetschippye, dy de rymmekinste fyttere het mey bynjern fen on-ont-wraegseljende knoattinghe) dat ick naet restje kin for jon bejearte to foldwaen. Ick seyn den dit jin-wirdig rymke, al-hoe-wol me fen dy matearje dear jon Musa op wirck et naet, az mey dy greatste schânne (allyck dy froasken jin Latoana) kueackje kin. It moast lyck-wol uwt hert in holle, in ynne pin so ringen azick jon E. ferssen song, aef ick hie besauwe: in ford nei Ljeauwerden, om genade to ljeuntgen fen myn lest-schreuwne ynportuwnheite, dy my de aengste fen jon Stam-boeck oon-jaege, in ick wist jon onschild-redne so klean naet az jon E. duchtget. Dy groete fen Maester HINDRICK RINTIUS iz my oongenamme. Jon E. beleavje syn E. to forsyck'rearjen dat ick syn tjenner bin. Hier mei, in nei myn greate Stalcke in Goads njoede befeljende, bin in blieu ick y vig
Jon
G. JAPICX.
Sânde fenne Rispmoanne ciɔ iɔc lv.
Auteursrechtvrij