Oon myn Lan-aerde lezzers.
LJeafd'-wirddige Lânz-ljue, ruwne Friesen, gol-hertige lezzers in sjongers; So 'er immen aet, aef hette, fijnt te laeckjen in to berispjen, oon-gêande uwz windnamme-letter-boeck-stôay-spjaldinge aef boeckstoyinge (dêar ijn wy uwz salm naet foldwaen kinne) az aeaeck ijn 't rijmjen, ferssemeytsjen, miette-klinckjen aef oorz hette: wy sille goemoeds, jâ fen seft-sinnige in blier-hertige lomme fuwn wirde, om dat petêar, to uwz onderrjuechtinge, oon to herckjen: Mar az'er immen, for it yensken trognoaze in oer-kôge to habben, oon-komt mey'e fuwlle griem-pin fen dy grimmytige Momus, om alle dwaen oer to eyd'-tynjen, dy geliêavje dogge so wol to dwaen, om (ney 't hy 't alle gêarre, mey'e schern-stirt beslingere het, dat 'im tjin stiet) uwz aeaeck to-komme to litten dat 'im wol-behaegjende better tinckt; op dat wy reyz lôaytsje mogge, aeft' 'er so mommel, nolck in ljêap, al iz ijn 't oon bouwjen, op-rjuechten, in stâl-çieraetjen, az ijn 't dôl-brecken, om-schoerren in for-wôastgjen: aef it lock to sloeg dat 'er yen trodde kaem, dy uwt it miz-grijpjen fen uwz twaën, twissche twijn, 't liêacht in fol macker glanz-wirck oon-bêa, ijn glôarje fen uwz âde FRIEZ'NE tonge, dy me t' onrjuechte beschild'get,