Zederymen

[p. 195]

Raat tot gemeene welstant.

Zangh:

I.

DE maght en moetwil doen veel quaat
Als haar geen hooger magt bepaalt.
Bevonden quaat veroorzaakt haat;
Waarom meest elk zijn schae verhaalt.
Zoo kanten lan-den tegen een.
Des eenen toorne helpt terstont
Des andren tegenweer te been,
Dat heele vol-ken brengt te grond.

[p. 196]

 

I I.

 

Als nu die macht te zamen woelt

 

Is yders woort een lasterwoort,

 

't Welk 't gram gemoet verzaat noch koelt,

 

Maar kragtigh drijft tot wraak en moort.

 

Laas! onrijp roepen baart geen vrugt.

 

Wort stad of staat in 't hert' gestast,

 

Of iemand vloekt of klaagt of zugt

 

Dien last blijft al dien zelven last.

 

 

 

I I I.

 

Men zegt het is der zonden schult

 

Dat God zijn toorne druipen laat:

 

Of draagt zijn straf dan met gedult

 

Of staat volkomen af van 't quaat.

 

Maar zijt met woorden niet voldaan:

 

Want blijft ghy zondigh van gemoedt

 

Hoe zal de roede van u gaan,

 

Die door de zonde wert gevoedt?

 

 

 

I V.

 

De oorzaak dan daar 't quaat uit vloeit

 

Om welx der landen val genaakt,

 

Moet eerst geheel zijn uitgeroeit

 

En dan die grond weer nieuw gemaakt.

 

Begeer dan vry een Honigvloet

 

En wat ghy meer begeeren kunt:

 

God is den goeden altijt goet,

 

En loont den quaden met hun munt'.

 

 

 

V.

 

God, die des Vorsten herte neigt

[p. 197]

 

Waar hem zijn wijze wil begeert,

 

Kan 't schikken, wie of wat ons dreigt,

 

Dat niemants dreigen ons en deert.

 

Alleen, op datmen my verstae,

 

Dat Heilig' en oprechte deugt

 

Met liefde en weldoen, vooren ga,

 

Zoo kroont ons God met vrede en vreugt.