Nationale poëzy

Opkomst en afgang
van den Adeldom.

Eens een oude edelman, zoo laf,
(Nog door zyne armoê niet getroffen,)
Dorst, by een⁽¹⁾, op zyn' adel stoffen,
Die hem daerop ten antwoord gaf:
‘Hoe! kwelt nog de adel uwen zin?
Laet u daerdoor niet meer bekoren:
Myn adel neemt met my begin,
En de uwe gaet met u verloren!’

(1) Een nieuwe ryke.