Nationale poëzy(1844)–Augustijn d' Huygelaere– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 27] [p. 27] De broedermin. Wie daelt zoo schoon als morgenglansen, Zoo frisch als 't aengenaemste groen, Van de ongenaekbare ethertransen, Om ons door liefde en vreugd te voên?....... Zy doet my Vriendschaps tempel open! Myn hart wordt door de deugd bekropen; Een gloed dringt mynen boezem in, Om op den toon der hemellingen Het onwaerdeerbaer nut te zingen, Van u, aenbeden Broedermin! Gy zyt het, die, in 't zamenleven, Der maetschappye roosjens plant, Wier blaedtjes zyn met goud doorweven En knopjes, schoon als diamant. Gy zyt het, die met zachte banden Betoovert hart en ingewanden; Die in 't maetschaplyk kunstgezin, Aen Febus maegdelyke stroomen Ons doet van 't zoet der vriendschap droomen, o Aengebeden Broedermin! [pagina 28] [p. 28] Uw tempe kweekt de schoonste kunsten, Gy schenkt den offerwyn aen goôn! Gy streelt den oefnaer met de gunsten, Door 't heilig koor hem aengeboôn: Gy leert hem vaek de snaren drukken, Die hart en geest zoo grootsch verrukken, En biedt het roemrykst eergewin Aen god Apollo's waerdste zonen, Die stryden voor de lauwerkroonen, o Aengebeden Broedermin! De tweedragt krimpt voor uwe voeten, Door schaemte en doodsangst, in haer niet: Nooit zal zy Vriendschaps zuil omwroeten, Daer gy uw' gulden stralen schiet. Gy zyt de reine vreugd des levens, De hartsgeneugte en wellust tevens; Gy voert ons Febus tempel in; Waer gy het aenzien vaek verengelt En kransen om den schedel strengelt, o Aengebeden Broedermin! Geen last zal nek noch schoudren drukken, Waer ge in uw' grootheid wordt gevierd: De blanke deugd zal bloempjes plukken Daer gy den gouden schepter zwiert. [pagina 29] [p. 29] Ach, daer gy moet uw' luister derven, Zal kunst met uwen troonval sterven En 't ryk der twisten neemt begin! Moge afgunst smachten in haer lagen En vruchtloos aen uwe eerzuil knagen, o Aengebeden Broedermin! Gy, die my steeds voor de oogen wemelt, Zoo glansryk als de Jaspissteen; Die de aerde in paradys verhemelt, En alle harten smelt in een: Ach, blyf toch altyd in ons midden! Ik zal voor eeuwig u aenbidden En myne ontvlamde dichtheldin Zal, aengevuerd door uwe waerde, Steeds zingen 't nut en heil op aerde, Van u, aenbeden Broedermin! Vorige Volgende
Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij