Oeuvres complètes. Tome X. Correspondance 1691-1695

[p. 89]

N^o 2678.
G. Meyer à Christiaan Huygens.
23 avril 1691.

Le lettre se trouve à Leiden, coll. Huygens.
Elle est la réponse au No. 2666.

Amplissime Vir

Quemadmodum humanissime Tuae literae mirum me in modum affecerunt; ita, quod partium mearum erat, quas incluseras, quaeque Celeb: Leibnitium adtingebant, eas primis Hannoveram ferendas tabellariis commendavi. Nec defuit ille reddendis responsoriis¹⁾, quas ecce praesentibus Tibi exhibitas. Gratulor mihi interea, quod in numero aliquo apud Tanti Nominis Viros collocer, nec meam illi mentis sententiam animis usquequaque adversis accipiant. Possum enim affirmare, cum ab ineunte juventute Mathematicis dedicatus usque fuerim studiis, atque ea fine Algebrae, quam appellamus, novae excutiendis et imbibendis mysteriis apud Batavos vestros Lugduni facem praeferente Domino Craanio²⁾ me impenderim, tum fatis ita dispensantibus invitum dolentemque ab eruditis istis studiis retractum fuisse. Quid vero tum temporum egerint, qui se Carthesianos vocitant, ut in utramque segnitiei aurem dormiverint, ut parum promovendae atque a Magno des Cartes telae coeptae pertexendae soliciti fuerint, ut alendis fovendisque formidulosis sectis partibusque sese occupaverint, atque extra oleas lati nihil minus, quam ea, ad quaè vocati erant, munia obierint, juxta cum sacrorum istorum maximè consciis, ipso egomet usu edoctus sum. Ita omnis mea ad recondita ista studia adhibita diligentia fere irrita atque inanis reddita est, actumque fuit de centum Imperialibus in minerval, tanti enim docebatur, effusis, quibus nihil adeo redemptum a me aliud est, quam nescio quae qualiumve chartarum Algebraicis notis consignatarum communicatio et confusa quaedam principiorum, si ita dici ea potest, idea. Sic denique effectum est, ut multo non invento relinquerentur pignori putamina. Verum enim, nolo, Vir Illustris, Tua studia hoc verborum ambitu et praeteriti temporis injuriis recensendis morari. Doleo interea ut cum maximè afflictam Reip. literariae vicem: aut enim parum prospicio, aut mancipes isti Praeceptores discipuli, turba verè famularis quam Nob. des Cartes viam ad reducta veritatis mysteria commonstravit pigritie sua

1) La Lettre N^o. 2676.

2) Theodorus Craanen; voir la Lettre N^o. 346, note 1.

[p. 90]

atque prono in promiscua obsequia animo obstruent atque evertent. Quid in Cl. Huetium Schwelingius³⁾ nostras sectae defensioni commentatus fit novissime, forte Tibi inspectum erit, sin minus, faxo ut per navitam libelli copia fiat. Haec nunc supersunt, quae Te quasita, Vir Celeb: volui, primum ecquis Do Fenius patritius noster et ex primipilaribus des Cartes discipulis Tibi auditus aliquando sit? deinde, Tibine ejus indolis atque ingenii censeatur des Cartes philosophia, ut ea promiscuae in Scholis plebi publicis privatisque doctrinis instilletur? denique an ab haeresis nota vindicare eam Philosophi Schwelingii Sententiam possis, qua ille thesibus saepe suis ignorantiae vesaniaeque mentis incupat quae des Cartes absque Matheseos notitia, est n[empe] in eo studio verè ἀναλφάβητος, intelligi atque doceri neutiquam posse, consentiunt. Vale, Vir Nobilissime, et me inter studiis voluntatibusque Tuis deditissimos usque numera

Dabam Bremae, d 13/23 Aprilis.

A. aerae Chr. cIɔiɔcxci.

Gerardum Meierum.

A Monsieur

Monsieur Christian Hügens Segneur de Zulichem franco tot Amsterdam

A la Haye.

3) Johann Eberhard Schweling ou Sweling, né le 27 septembre 1645 à Bremen, étudia successivement dans sa ville natale, à Leiden, Heidelberg et Franeker, devint en 1670 professeur ordinaire de physique à Bremen, en 1674 docteur en droit à Franeker, en 1678 professeur en droit à Bremen, et échangea encore, et 1691, cette charge contre celle de professeur de philosophie pratique universelle. Il mourut le 6 octobre 1714.
On a de lui plusieurs écrits philosophiques, parmi lesquels les: Johannis Eberhardi Exercitationes Cathedrariae in P.D. Huetii Episcopi Suessionensis Philosophiae Carthesianae. Bremae typis Herm. Braueri, 1690, in-8^o.