Nederlandse gedichten 1614-1625. Deel 1. Teksten

[p. 285]

[94] Alckmaer.^{(aant.) (aant.)}

'Twas^a All Meer daer ick sta, en nu is 't vrij all meer;
Soo haest Verone viel beerfden ick haer' eer,
En groeijden uijt haer Ass, tot dat ick oock eens ass werd,
En wederom verreês, en dubbel wel te pass werd.
Sints segt de Vreemdeling die op mijn' waerde lett,
Waer isser eene meer soo suijver en soo vett?
Dat sagh de Spaensche Wolf, die na mijn' adren dorste,
Doe noch het Haerlemsch bloed sijn' aderen uijt borste;
Maer, eere zij den God die 'thooge boos verworpt,
Hij weêck, en hadd'es meer gespogen dan geslorpt.

a Van 21. Meeren die daer rondom lagen segt men den naem gekomen te zijn. [bij regel 10] A^o. 1573.