Nederlandse gedichten 1614-1625. Deel 1. Teksten

[30c] Door Joff. Tesselschade Roemer Visscher, Noch opden selven trant.^(aant.)

Hoewel ick noijt en sooch pit wt der Leeuwen schoncken,

Soo voel ick evenwel mijn geesten werden rap,

gemoedicht door u Rijm hun krachten stellen schrap

om kanten teghen 'tluij dat d'ijver hield versoncken.

U suijglinck als vermindt lagh overstallig droncken

in weeldens vette schoot, En sooch het suchtich sap

wt Coppers boesem daer de quickxe vrijerschap

wt blusten met hun vier als water uwe voncken.

Noch hielt ghij d'overhant, dies stel ick u gedicht

veer boven helterij Ten oorloch affgericht.

die dwingen met gewelt, ghij met beleefde seeden.

Moetblasers alle beij vant luckich Nederlant

al wat van voeten weet moet dansen nae u Trant,

en wel getroffen galm op sleutel vande Reeden.