Nederlandse gedichten 1614-1625. Deel 1. Teksten

[p. 88]

[30d] Door J. van Brosterhuijsen, Noch opden selven trant.^(aant.)

Kost ick, ick maect een Fluijt van d'uijtgesoopen schoncken

waer op ick speeld' u loff met vingers wis en rap,

ghij geesten die u Naem set tegen d'eewen schrap,

En al wat haest sal sijn in Lethes vloet versoncken.
Maer 'k heb noijt (dat ick weet) uijt d'Heijnstebron gedroncken,

dit dicht ick door een swier vant sinneroerend sap

uws werckelijcken dichts beweecht: wat vrijerschap,

Hoe luij en souw daer door in ijver niet ontfoncken?

doch ijver isser maer te speuren in mijn dicht,

dat noch op weetenschap, noch const is affgericht.

Dies niet op loff van Ziele-slepend' eele Reden',

Singt selver uwen Loff Hooftdichters van ons Lant,

soo nuerij' ick u nae en houw soo wat den Trant

Van u geleerde Rijm en welbeleijde reeden.