Nederlandse gedichten 1614-1625. Deel 1. Teksten

[p. 87]

[30b] Noch opden selven trant door Joff. Anna Roemer Visscher aen heer Hooft ende Mij.^(aant.)

Dit heb ick noch gelickt uijt d'uijtgesopen schoncken

daer van mijn stram verstandt' en stijve pen werdt rap,

Niet weerde Vrijenden om mijn selffs te stellen schrap

tegen u lieden geest; dan lach ick laegh versoncken
in diepe Hovaerdij; Maer om dat ick gedroncken

van suijver vriendtschap heb het smaeckelijke sap,

soo ben ick blij dat ick de groene vrijerschap

met rijpe manheijt heb in vrienschap doen ontfoncken.

gelijck mint sijns gelijck beij sijt ghij door u dicht

vermaert, en beijde in geleertheijt affgericht;

Oock beijd' uijtmuntend in verstant en brave zeeden.

waer vintmen zulcke twee int gansche Nederlant;

want soo de eene speelt, { soo gaet den aer } sijn trant

want soo de eene speelt, { gaet d'andere } sijn trant

dat ghij dan vrienden zijt is (dunckt mij) meer als reden.