Nederlandse gedichten 1614-1625. Deel 1. Teksten

[p. 80]

[26] Gar [xxx]^(aant.)

Twiederhande slach van Vrouwen
Selmen uijt ons dicht onthouw[en]
Paerlen, segh ick, sijnder veel
Maer oock leuren meestendeel.
Dat sijn d'ouwe Werelts-wetten,
Hondert puijcken, duijsent sletten
{ Aller dinghen } heerlijckheijt
{ Al het schepsels } heerlijckheijt
{ 'Tgroote schepsels } heerlijckheijt
Staet in scheel en onderscheij[t]
Vrouwtges, wie wil d'eerste wes[en]
Die her stooren sel in't lesen?
Hoor, ick spreeckje nouw as vrient,
Wie de paerel-eer verdient
Onder jouluij, meughjij weten,
Dat sijn ijegelijcx secreten.
Die het meest te seggen heijt
Meestendeel het minste zeijt,
'Tbenne dick de volste vaten
Die her weijnichst hooren laten,
En in't diepste vande Maes
Gaetet minste stroom geraes.
Iene saeck staet hier te letten
Voor de leuren en de sletten,
Datse mitter eijghe boogh
Niet en schieten in der oogh;
'Tswijghe sel de meeste vlecken
Off vercleijnen off bedecken,
Die der selve leurich acht,
Deckt heur on-eer zoose lacht
Asse leuren hoort vermelden:
Ick heb nimment wille schelden.
Maer gelooft vrij altemael
Dattick opte tong en tael,
Oppet tieren, oppet kijven,
Oppet pruijlen vande wijven
Rontom dapper acht sel slaen.
En genomen, 'kquam gegaen

[p. 81]

 

Daerick onder tien laudaten

 

Ien van tiene vondt staen praten

 

Die op 't leurich leure woordt

40

{ Overtalligh } waer estoort,

40

{ Overleurigh } waer estoort,

 

Dieder opte naem van sletten

 

Vrouwelick in clere setten,

 

Waer 't en redeloose keur

 

As ick seijde, Dat's en leur?

Constanter. prid. cal. Febr. 1620.