Nederlandse gedichten 1614-1625. Deel 1. Teksten

[p. 60]

[19] Op't clachdicht Van Anna Roemer Visschers aen D'heere Grotius.^(aant.)

Swijcht Rijm-beroemde tongh, still over-vrouw verstandt,
{ Wacht } letter-rijcke pen, Rust ruste-loose handt,
{ Beijdt } letter-rijcke pen, Rust ruste-loose handt,
En ghij medooghend Oogh, spaert U geleerde tranen.
De rechte schreijens-tijdt zal selver sijn's vermanen;

Wanneer haer (Och! off noijt) een { Reden-loose } Doodt

Wanneer haer (Och! off noijt) een { altijdt-wrede } Doodt

Zal roemen t'onser spijt den overgrooten Groot

Te hebben doen betreen de veer-schuijt aller zielen.
Wat segh ick, schreijens tijdt? Noch zalmen dan de wielen,

Noch de Victorie-Coetz van 'swerelts Wonder-faem

Zien voeren d'eere-vracht van sijnen trotsen naem.

Hoe zouden van nu aff drij wallen en drij grachten
Dien meer als Dedal-geest besluijten en versmachten,

Daer van bekennen zal d'oijt onverwonnen Doodt

Op sulcken harden stael is mijne Zeijssem loodt?

Constanter.

17^o. Novembris. 1619.

Terras licet, inquit, et undas

Obstruat, at certè, coelum patet, ibimus illac.