Nederlandse gedichten 1614-1625. Deel 1. Teksten
(2001)–Constantijn Huygens–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 59]
| |
[19a] Aen mijn Heer de Groot.(aant.)Bedeckt U gulden hooft, o Sonne, want dees lien
Beminnen Duijsterheijt en willen 'tlicht niet zien,
Maer dunckt het U niet goet daer andre me t'ontrijven
Zoo bidd' ick U dat ghij wat in de hoocht wilt blijven,
5[regelnummer]
Ick vrees' indiense U slech costen comen bij
Ghij zout gevangen zijn en dapper inde lij.
Ick waerschouw U, en wilt ghij mij noch niet gelooven,
Zoo siet eens hoe dat hier zoo deerlijck is verschoven,
Zoo naeuw bewaert en in perijckel vande Doot
10[regelnummer]
Het licht van onse eew, die braven Huijch de Groot.
Wiens loffelijck gerucht de werelt over dondert,
Wiens treffelijck verstandt van ijeder werdt verwondert.
Wie zal beletten nu dat haet en onverstandt
Niet en verdelgen dit cieraet van Nederlandt.
15[regelnummer]
Ach, ach, was't in mijn macht, ick waechde graech mijn leven
Om aen mijn Vaderlandt een sulcken man te geven,
Een sulcken man segg' ick die niet heeft sijn's gelijck,
Die smijt het wreet geval zoo clackloos in het slijck.
Een sulcken man helaes werdt nu geworpen neder
20[regelnummer]
Daermen om wenschen, maer niet licht zal crijgen weder.
En belcht U niet, mijn Heer, indien een slechte maecht
Die U verheven geest op't alderhoochst behaecht,
Haer pen set op't pampier, wiens hart U meer is gunstich,
Als wel haer scrijven is geleert, geciert, off kunstich.
25[regelnummer]
En dat ick van u loff het grootste deel swijgh still,
Gelooft het is van Vrees, en geensins door onwill.
Anna Roemer Visschers. |
|