Nederlandse gedichten 1614-1625. Deel 1. Teksten

[p. 57]

[18] IJet boerighs, Aenden Vrijheere van asperen, aengaende Joff. Anna Visschers.^(aant.)

Roomsch gespann Veneetsche berders,
Tweede vrijster van ons' Herders,
Haeghsche maecksel, Fransche kropp,
Fransche stelling, Haeghsche kopp,
Haeghsch-Veneetsche-Fransche spanen,
Luijt, getuijge van mijn' tranen,
Luijt, getuijghe van mijn' vreughd,
Van mijn' onbevleckte Jeughd:
Luijt, toekomende verblijden,
(Emmers wilt den Hemel lijden)
Van mijn' dorren ouderdomm;
Luijt, mijn' stille Treves-tromm,
Luijt, mijn' Fluijt, mijn' doove Trompen,
Luijt, mijn' feest mijn' druijven-dompen,
Luijt, mijn heusch onnoosel spel,
Mijn vermaeckelick gequell.
Luijt, mijn' voorspraeck bijde Meijsges,
Die wel zess, wel zeven reijsjes,
Seven knechjes wel-gepaert,
Om een boompjen hebt vergaert;
Luijt, mijn sleutel totte Kamers
Daermen zonder gouden hamers
Selden in geraeckt off niet,
Daermen 't Volckgen niet en siet
Dan gedoken inden Doncker,
Daer het Manne-volck heet Joncker,
Daer de Vrijster Juffer heet,
Daer men altijd suijcker eet;
Daer de deuren en de muren
Met fluweele lange luren
Zijn behangen en bedeckt;
Daer men mette Boeren geckt,
Daer het altijd is voll reucken
Recht als in een' kermiss-keucken,
Daer de leren-wanten duijm
Steeckt vol muskes en parfuijm,

[p. 58]

 

Daer de mantels en de kragen

 

Zoo veel' vreemde kleuren draghen

 

Dat het in een mensch sijn oogh

40

Flickert als een regenboogh.

 

Daermen heele Winter-nachten

 

Met het bloote hooft moet wachten,

 

Om een handtjen voll gewins,

 

Op een' Hertogh off een' Prins:

45

Luijt, mijn eerste wegh-bereider

 

Totten grooten Menschen-weider

 

⁺ West bij Noorden 't Noorder Meer

 

(Japick, dunckt mij, hiet den Heer.)

 

Die sijn' hooch-geleerde Ooren

50

Om den Herder-tramp te hooren

 

Die ghij hem te wille sloeght,

 

Goedertieren heeft gevoeght.

 

Luijt, bij luijten vergeleken

 

Die voor Luijten noijt en weken,

55

Luijt, die uwen Trampers naem

 

Kondigh maeckt en aengenaem,

 

Tweemael seven Jaer geluijstert,

 

Meer bevochten dan verduijstert,

 

Luijt, te veel gepresen Luijt,

60

Stopt uw' snaren, Anna fluijt.

 

 

 

Wt was de Boeren-deun, zoo haest het Herder-wicht

 

Sijn' Anna, sijnen schrick, kreegh naerder in t'gesicht,

 

En sagh haer t'Fluijtgen vast van alle kanten klaren,

 

En sagh een' Jonghe Rei rontsom haer lijff vergaeren,

65

En sagh het soet geswell van d'een' en d'ander' koon

 

Daer mede, zoo hem docht, Sij peilde na den toon.

 

Ghij die het Roemer-lied aen uwe kroon gehangen,

 

Geluckigh Heer-Poëet gehoort hebt en ontfangen,

 

Ghij die verstaet hoe verr' een' Amsteldamsche Fluijt

70

Verketelt en verdooft een' Haeghsche Herder-Luijt,

 

Spreeckt vonniss tusschen tween, off niet de lompe Jongen

 

Sijn schrale darm-geschrapp voorsichtich heeft bedwongen

 

Daer Annas keel verscheen; Oft niet is, zoo hij meent,

 

Best tijdelick geswicht, eer schandelick verbeent.

1619.

+ Hom. Poimèn Laôn.