Nederlandse gedichten 1614-1625. Deel 1. Teksten

[p. 26]

[7] Aen Anna R.^(aant.)

Mijn ongeluck doet mij mijn ongelijck verstaen,
Ick come mij van selfs voor U te rechte stellen;
Hebb' ick een onwaerdt Rijm u' waerde naem doen spellen
De wel-verdiende straff behoor' ick niet t'ontgaen.

Ick zie waer 't henen wil; de wraecke staet u aen,

Om uwen niewen vriendt al lachende te quellen
Ghij weijgert hem u mondt met u pen te versellen,
Ghij laet hem t'halver vreucht, ter halver weldaet staen.

Doch, Anna, hoort mijn raedt, geeft mij u soete seggen

In schrifte, dat ick mach met sinnen over-leggen
'Toneijndelijck verschil van u geest bijde mijn',

Ghij sult mij t'uwer eer, tot mijner schandt doen smaecken

Wat Son mijn wasche wieck getracht heeft te genaecken
Verdubbelt zal u wraeck, mijn vreucht verdubbelt zijn.

14. feb. mdcxix