Nederlandse gedichten 1614-1625. Deel 1. Teksten

[p. 24]

[6]^(aant.)

'Ten is noch hert, noch sin, noch lust, noch wil, noch jonst,

Die mij, Heer Bruijdegom, op deser uer ontbreecken
Om U een Bruijloft-liedt in 'tlangh en 'tbreet te spreken

Vervolgens t'oudt gebruijck: 'Tis wetenschap en const.

'Ten is noch luijheit sloff, noch ledicheijt vermuft

Die mij voor U, Vrouw Bruijt, beletten te verschijnen
Met handen vol papiers, met verssen bij dozijnen,

Met Liedtgens sonder endt: 'Tis faute van vernuft.

Hoe zoud' ick connen zijn zoo buijten-schreefvich stout

Dat ick aen { d'Amstel-cant } te voorschijn zoude treden
Dat ick aen { d'Amstel-stroom } te voorschijn zoude treden
Met mijn onrijmich rijm, mijn onbeschofte reden,

Mijn ijdel-windich Dicht, mijn Haechsche-hoofsche cout?

Aen d'Amstel-cant daer ick lest metter daet bevondt

Dat noijt (den ouderdom can mijn gelooff niet binden)
De rechte Helicon in Griecken was te vinden,

Noijt voetstap Pegasi, noijt Hippocrene stondt.

Aen d'Amstelstroom daer mij een wijt-beroemde Zij,

Een Anna Rijmers roem doet vastelijck gelooven
Dat hij mijn Vaderlandt sijn eijghen eer gaet rooven

Die Pieri geslacht besluijt in drij mael drij.

Neen, daer en coom ick niet: mij is wel eer vertelt

Hoe eens een jonghe guijt, die sijn vlucht niet en cortte
Op de maet van sijn wieck van boven neder stortte

Bij Samos in het meer dat sijnen naem noch stelt.

Een oudt wijff seijd' mij eens hoe dat het kint van Sol

(Wat vreemder naem! docht ick) sijn Vaertgiens wagen mende,
En juijst om dat den bloet { 'twagenspoor } niet en kende
En juijst om dat den bloet { de paerden } niet en kende

Quam tuijmlen uijt de locht over hol over bol,

Dat was een kinder-spronck. Ick seijd' de knecht was mal,

Mij dunckt dat ick het sie hoe de luij met hem lachten.
Neen, hola, 'twas te bont, Dat sal ick mij wel wachten

Hij past voor eerst sijn pols die seker springen sal.

[p. 25]

 

Vergeeft 'tmij Bruijdegom, nu vrijer, merghen man,

 

Vergeeft het mij Vrouw Bruijt, nu vrijster, merghen vrouwe,

35

Zoo ick voorsichtelijck, van vreese dat 'tmij rouwe,

 

Van gronde niet en wil die 'tswemmen niet en can.

 

 

 

Godt gev' u veel genuchts veel winter-langhe nachten,

 

Een wil, een siel, een hert, een sinnen, een gedachten

 

Godt gev' U veel geluckx veel jaren in en uijt

40

Bekende Bruijdegom, en onbekende Bruijt.

Constanter.

ludebam quam ocyssimè

Proprid. Cal. Febr. 1619

Aende Eerentfeste S^r. Marcus de Vogelaer ende Joff^re. Geertruijt van Keulen teghens haerluijder aenstaende Bruijloft feest.