Latijnse gedichten 1607-1620

[p. 350]

125 16 01 1620 Ged., dl. 1 p. 170

Toelichting

Worp oppert de mogelijkheid dat Jacob Grusius, blijkens het gedicht overleden op vijftienjarige leeftijd, een telg was van een Gronings geslacht Gruys (Ged., dl. 1 p. 170 n. 2). Volgens Bachrach was Jacob de zoon van Bernt Gruys, die lid is geweest van de Raad van State en in die hoedanigheid contact zal hebben gehad met Huygens sr. (Sir Constantine Huygens and Britain, p. 35-36, 207-208). Wellicht heeft Constantijn het epitaaf op instigatie van zijn vader geschreven voor Bernt Gruys, die dan de aangesproken persoon is in vss. 16-21.

Metrum

Jambische trimeter.

Datering

H1 heeft als datering 17^o Kal. Feb. 1620, dit is 16 januari 1620. H2 had aanvankelijk dezelfde datering, maar dag en maand zijn doorgehaald toen het handschrift werd omgewerkt tot kopij. Later heeft Huygens (of iemand anders) blijkbaar bij vergissing het doorgehaalde getal 17 in Arabische cijfers aangezien voor een Romeinse 6 (vj) en vóór het doorgehaalde deel van de datering een x geplaatst, zodat er ‘xvj^o’ Kal. Feb. 1620 kwam te staan, dit is 17 januari 1620.

Overlevering

H1	K.A. XLIIIa-1, 1620/1r-1v;
H2 Hk	K.A. XLIIIa-1, 1620/2r; H2 = basistekst;
O	Otia, boek 1 p. 33;
M	Momenta desultoria, p. 309.

Commentaar

5	peracta est fabula: Cic. Sen. 64: ii mihi videntur fabulam aetatis peregisse; 70: peragenda fabula est; 85: senectus autem aetatis est peractio tamquam fabulae.
6-7	illa - Charybdi: de Styx.
6	Syrtis: de naam van twee verraderlijke zandbanken bij de kust van Noord-Afrika.
7	Charybdi: draaikolk bij Sicilië.
14	messibus: eigenlijk ‘oogsten’.
15	parca ... Parca: vgl. nr. 76 vs. 118.