Latijnse gedichten 1607-1620

101 30 08 1614→ Ged., dl. 1 p. 60 n. 1

Toelichting

Karel van der Noot, commandant van Sluis en andere garnizoensplaatsen in Vlaanderen, overleed op 30 augustus 1614. Zijn graftombe bevond zich in de Sint-Janskerk te Sluis, die in 1811 door brand werd verwoest. Huygens vermeldt dat Van der Noot in de strijd ongeschonden is gebleven. Dit stond ook op zijn tombe (D., ‘Iets over de graftombes in de voormalige St. Janskerk te Sluis’, p. 193 n. 1: ‘animo insuperabilis corpore illaesus’; Dorrenboom, ‘Grafschriften in de Sint Janskerk te Sluis’, p. 14: ‘animo insuperabili (ac) corpore illaeso’; vgl. Ged., dl. 1 p. 60 n. 1).

Huygens' vader was bevriend met de familie Van der Noot. Wanneer enkele maanden na de dood van Karel van der Noot diens dochter trouwt, krijgt Constantijn van zijn vader het verzoek een bruiloftsdicht te schrijven (Mijn jeugd, p. 121).

Metrum

Elegisch distichon.

Datering

Na 30 augustus 1614.

Overlevering

H	K.A. XLIIIa-1, 1614/17r.
	Worp beschouwt nr. 101 als een kladversie van nr. 103. Dit kan omdat nr. 101 alleen is overgeleverd in een wat minder verzorgd handschrift en nr. 103 alleen in een nethandschrift. Gezien de eigen strekking van de beide epitafen lijkt het echter juister te spreken van verschillende gedichten.

Commentaar

5	velonga: neologisme? Worp geeft de emendatie ‘Praelonga’.
6	Herculeaque - cadens: Hercules sterft niet in een gevecht, maar wordt verteerd door het gif uit de mantel die Deïanira hem ten geschenke had gegeven. Van der Noot sterft evenmin in de strijd; hij wordt verteerd door ziekte. De dood zal voor hem niet te vroeg zijn gekomen.

[p. 313]

9-10	vgl. misschien Sen. Herc. O. 1161-1206, waar Hercules klaagt over de ontluisterende wijze waarop hij na zoveel heldendaden moet sterven: het was beter geweest dat een van de monsters die hij heeft bestreden hem had gedood.