Latijnse gedichten 1607-1620

99 ±31 12 1613 Ged., dl. 1 p. 54
Nobilissimis amplissimisque viris consiliariis status confoederatarum Belgii provinciarum felix anni exorientis initium optat Constantinus Huygensaant.

Magnifici proceres, patrum veneranda corona,

curia Romanis aemula nominibus,

vos, quibus et vitam et servatos Belgica cives

debet, inexhaustis Belgica clara malis,

vos, quibus auspicibus tantis erepta periclis

gaudet, ab Hesperio libera facta iugo:

inter mille virum (quorum se patria felix

iactitat ingeniis) carmina, vota, preces,

quae vobis oblata novis de more Kalendis

omina perpetuae prosperitatis habent,

unus ego - ingenui perfringens vincla pudoris

profero cum reliquis non habitura locum;

carmina, quae poterunt, aliis coniuncta, videri

qualia prae radiis sidera, Phoebe, tuis,

Cynthia, sive tuis, caelo si quando sereno

surgis ab Eoo flammea tota sinu.

Forsitan hic al\i\quis senior, cui longa senectus

traxerit horrendum fronte supercilium,

‘Quae tua te tandem’, dicat, ‘fiducia movit

mittere ad augustos non placitura lares?

Hic, ubi doctrinae radiant tot lumina, tu te

posse putas minimi sideris esse loco?’

O ingrate senex, sic te decoctior aetas

praeteriti memorem temporis esse vetat?

Scilicet ingentes elapsa est Belgica poenas

Albanaeque manus vulnera, flagra, neces.