Latijnse gedichten 1607-1620

73 07 12 1610 Ged., dl. 1 p. 26
Elegia ad patremaant.

Iam mihi Daedaleas optarem sumere pennas,

iam cuperem currum scandere, Phoebe, tuum,

ipse licet puer hoc Phaethon periisse refertur,

quando impar patrios cogere vellet equos,

parvulus ipse licet puer his cecidisse refertur

Icarus, et tinctas nomine fecit aquas;

scilicet ut patriis possem dare basia labris,

quod mare, quae terrae hunc quisve locus teneat,

scilicet ut rursum videam quae tempore longo

lumina luminibus non mihi visa meis.

Ast ego quid stultus rogito? Quid inania verba

iactito? Perniciem quaero quid ipse meam?

Scilicet hoc totum est: redeas cito ut omine fausto

atque feras natis gaudia grata tuis.

Sic mihi Daedaleas poteris coniungere pennas,

sic et erunt cursu nulla pericla meo;

sic ego Phoebeum, genitor carissime, currum

scandero, sic cursu nulla pericla meo.

Septimo Id. Decembris. Annor. 14, 1610.