Heilighe daghen

[p. 38]

[p. 39]

Aen Vrovw Leonore Hellemans
Drostinne van Muyden.aant.

WEl-weergepaerde weew, door-deughdelijke vrouw,
Die soo voorsichtelijk 't pack van den eersten rouw
Gelicht hebt, en geleght op de geleerde schoud'ren
Daer 't wijse Hoofd op staet dat noyt en sal veroud'ren.
Bevallijke Drostinn, die met een taey geduld
Mijn onmacht hebt geborght, en my mijn' hooghe schuld
Van menigh bly gelach en minnelick onthalen,
Genadelijk gedooght met woorden te betalen.
Reckt die lanckmoedigheyt noch eene spann-breed uyt:
Aenveerdt noch eens licht geld, geslagen op mijn' Luyt,
Ter goede reekening van danckbare voldoening.
Schoon ick mijn uyterste vermogen aen 't voldoen hing,
't Voldoen en strekte niet. Nu neem ick 't Niewe Iaer
Behendelick te baet, en grijp 't gevall by 't haer,
En offer' wat papiers, verguldt met Heyligh' dagen;

[p. 40]

[p. 41]

 

Om of 't u nooden mocht tot langsamer verdragen.

 

Wat is 't? een hand voll rijms, een Boexken in den sack,

 

Een Bedelaers geschenk, een Geusen Almanack.

 

Een ding verseker ick: 't en zijn geen' logen-bladren,

 

Noch boeren boerterij. 't Is ernst; en uyt mijn' adren

 

Het binnenste geweld, soo verr' haer swackte gaet.

 

't En is geen Sterren-waen, Mevrouw, 't is Hemel-praet;

 

't Zijn tochten van mijn' Ziel, die ick voor henen sende

 

Naer 't geen noyt oor en hoorde en ooghe noyt en kende,

 

Noyt menschen hert begreep; gelijk een reis-baer Heer

 

Sijn' huyse-vesters schikt, met krijt en met geweer,

 

Daer hy vernachten will. Bevallen u haer plichten,

 

Gebruyktse t'uwen dienst. Mijn licht sal beter lichten,

 

Soo ghy het waerdigh kent om me' tot God te gaen.

 

't Is op soo goed weerom: soo s' u niet aen en staen,

 

Ick wacht 'er betere van uw' bescheydentheden.

 

Oft wandelt ghy met my, of laet my met u treden.

 

d' Eer komt de vrouwen toe: gaet voor, en sleept my naer:

 

'k Will geeren met u gaen naer 't eewigh Niewe-Iaer.