|
| |
D.
| D smelt dikwils, mids haare zachtheid. I. 86. II. 267. 268. (33. 323.) |
| D veranderd in L enz. II. 487. (419.) |
| D en T wisselletters. I. 138, 139. (55, 56.) |
| D wordt niet afgekapt aan het eind van een Deelwoord. I. 478. (211.) |
| D een inzetletter. zie Voorleden. |
| D ingedrongen, daar zy niet behoort te zijn. II. 213. (291.) |
| D. voor of na deze Letter, verkort men het kwalijk in 't. II. 507. (429.) |
| D. waarom 't onderscheid tusschen deze Letter en t niet bemerkt wordt. I. 123, 124. (47, 48.) II. 208. (290.) |
| D. over 't onderscheid tusschen d en t. zie ook Hard. |
| Daad (inder) in den Abl. voor met de daad. I. 382. (169.) |
| Daagen, daagde, gedaagd. I. 157. (62.) |
| Daan (Waarvan, Hiervan, Daarvan) voor vanwaar, vanhier, vandaar, niet goed gezegd. I. 168. (68.) Hooft zegt met de Ouden van daan, die ook danen en dan zeiden. 169. (69) en van danen. 170. (69.) daan 't zelfde als daar,
|
| |
| |
|
danof, daenof en daaraf 't zelfde. ald. (69.) |
| Daar, met een voorzetsel achter zich, is die of dat; doch alleen betrekkelijk op zaaken, niet op persoonen. III. 51. (469.) dan z. de Aant. |
| Daar; zie, het is daar. |
| Daar is er die meenen, voor daar zijn er die meenen. I. 42. (15.) II. 325. (345, 347.) |
| Daar wordt gevochten. I. 43. (16.) |
| Daarna. III. 265. (552.) |
| Daar in Daan veranderd. zie Daan. |
| Daar. zie Het. |
| Daaraan. zie Daarmede. |
| Daaraf, 't zelfde als danof of daenof. zie Daan. |
| Daarboven. zie Boven. |
| Daar 's 't voor daar is het, wat hard gezegd. III, 111. (492,) |
| Daarmede. zie Waarmede. |
| Daar-om. zie Waarmede. |
| Daar (van) moet men zeggen, niet Daar van daan. I. 168-172. (68. 69.) |
| Daarvandaan. deze spreekwijs afgekeurd, vandaar moet men zeggen. I. 168-172. (68. 69.) |
| Dadingen. zie Dingen. |
| Daenof. zie Daan. |
| Dag. Meerv. Dagen, hiervan 't Verb. Dagen. I. 157. (62.) |
| Dag. Dagen mijns levens. zie Leven. |
| Dag ('t Aanbreken van den) zie Breken. |
| Dagen. alle mijn leven dagen. zie Leven. |
| Dagen Verb. van Dag, Dagen. I. 157. (62.) |
| Dageraad. zie Honigraat. |
| Dagvaard i. een dag reizens. II. 209. |
| Dagvaart. zie Varen. |
| Dan met Als verward. I. 288-290. (128-130.) en ald. Aant. wanneer eerst 292. (130.) Dan. en Als te samen gevoegd. 291 (129.) Gelijk voor Dan. I. 292. (130.) Als stelt eene gelijkheid, Dan eene ongelijkheid; worde dus gesteld 1) achter den Comparativus. 295. (131.) Dus 't F.D. Dan gebruikt. 296. (132.) 2) Na Anders of Ander. ald. (132.) 3) Achter Niemand, Niet, Noit, Geen, Wie enz. 297-300. (132-134.) en ald. Aant. |
| Dan moet herhaald worden in deze spreekwyze: noch vroomer, noch oprechter dan hy, noch beter vrouw, voeg er by dan zy. I. 113. (43.) |
| Dan voor Daan. zie Daan. |
| |
| |
| Dan, Nu en Dan. zie Nu. |
| Dan (zoo groot) zie Zoo. |
| Danen. zie Daan. |
| Dank weten. nier wyten. II. 9. 10. (216. 217.) |
| Dankbaar. zie Baar. |
| Dankzeggig. zie Ig. Term. |
| Danof zie Daan. |
| Dans. het oor ten dans leiden. II. 299. ook het oog. ald. |
| Dans. fraaie gelykenis van gezang, snaarenspel en dans III. 70. (475.) |
| Dansen naar iemands, fluit, pypen. zie Fluit en Pijp. |
| Dapperheid der Soldaten hoe door Alexander den Grooten) beloond. II. 245. 246. (310.) |
| Darren. zie Derren. |
| Dat betrekkelijk gemaakt op een voorg. zelfstand. NW. van een ander geslacht. I. 303. (134.) |
| Dat. Dit en dat. zie Deeze. |
| Dat. zie Het. |
| Dativus voor Nominativus, en Nominativus voor Dativus. II. 53. (235.) |
| Dativus Fem. van 't Lidwoord De. zie. De. |
| Dativus, niet door verandering van letters, maar door 't voorzetsel aan uitgedrukt. I. 240. Aant. |
| Daveren Frequentat. II. 472. (412.) |
| De. de zommigen, de eenigen, de anderen, de die, de deze en de die, de deze en de gene. zie op deze woorden. |
| De Terminatie, zie Ig. Terminatie. |
| De. Dit Lidwoord heeft in den derden Naamval van 't mannelijk Geslacht aan de, of den, niet alleen de. Dit spaarzaam by de Nieuwen, altijd by de Ouden in acht genomen. II. 404-406. 407. (380.) |
| De. Dit Lidwoord fraai in plaats van 't Voornaamwoord zijn of haar gebruikt, doch verduistert somtijds den zin. II. 324. (344.) 491. en volgg. (420.) en volg. |
| De. bepalend Lidwoord van groeten nadruk. I. 173. (69.) |
| De voor des. I. 100. II. 152. (38. 271.) |
| De uitgelaaten. I. 477-478. (211. 212.) |
| De voor benaamingen van Maagschap als Vader, Zuster, enz. is betrekkelijk tot een derden persoon. II. 498. 499. (420. 421.) |
| De beest speelen. II. 421. 422. (296. 297.) |
| De geene. 96. (619. 620.) |
| |
| |
| De geene voor dewelke. I. 97. 98. (620.) |
| De God. I. 145. (57.) |
| De zelfde, in 't Lat. idem. II. 497. (424.) |
| De zelve, in 't Lat. II. 497. (424.) kwalijk van Nyloë en anderen veroordeeld. 497-499. en verv. (424-426. 427.) |
| De Zommigen. I. 94. (37.) |
| De Anderen. I. 94. (36.) (406.) |
| De deze. I. 96. (619. 620.) |
| De die. I. 95. (37.) (619.) |
| De eenigen. I. 94. (36.) |
| Declinatie kent onze taal in haar oorsprong niet. III. 173. Aant. |
| Dedalus een Vlieger genoemd. zie Vlieger. |
| Dedigen. zie Dingen. |
| Dedingen. zie Dingen. |
| Deelachtig met den toon op de tweede greep, dat deel heeft. II. 151. Aant.. |
| Deelwoord verliest de d of t aan 't eind niet. I. 478. (211.) |
| Deelwoord, het welk voor of achter twee woorden moet worden gesteld, verkeerdelijk tusschen deze beiden geplaatst. I. 196-199. (82-84.) |
| Deelwoord van een Werkwoord, met een basterd uitgang, heeft het korte voorvoegsel ge lang. uitzondering. in geredeneerd, gebanketteerd. III. 123. (497.) |
| Deelwoord in 't N.D. eenerlei in werkende en lydelyke. III. 60. Aant. |
| Deelwoord. als een Byv. NW. genomen, moet in alles als die gebruikt worden, werpt dus de e weg, daar 't het Byv. NW. doet. I, 430. 431. (191. 192.) II. 333. (349.) |
| Deelwoorden van den voorleden tijd van eenige verouderde Werkwoorden zijn in gebruik gebleven. zie Ervaren. |
| Deelwoorden (lydende) hoe fraai in een vaars zonder snede te gebruiken. I. 341. 342. (151. 152.) en ald. Aant. |
| Deelwoorden. in 't Meerv. of in 't Vr. gesl. den of de hebbende, met eene D te schryven I. 81. (31.) 92. (36.) |
| Dees. deeze. I. 28. II. 492. III. 270. (10. 421. 554.) |
| Deeze en die, ook dit, en dat, in een verband van rede, verschillen als 't Lat. Hic en Ille, of ons Deeze en Geene, de een en de ander. II. 499. (426.) |
| Deeze (de). de die en de deeze by de Schryvers der voorgaande eeuw gemeen. I. 96. (37.) |
| |
| |
| Deeze. zie Sneven. |
| Deeze en die. I. 97. (37.) |
| Deeze en geene, somtijds de deeze en de geene I. 96. 97. (37.) |
| Deeze, by Vondel in 't Meerv. altijd deze, noit dezen. I. 27. 28. (10.) |
| Degelijk. zie Degen. |
| Degen, nu een Zijd- ook Handgeweer, kwalijk door zwaard verklaard; eigenlijk een Held. Van degen is degelijk, van allerlei menschen, vooral van Krijgslieden. Deze droegen van ouds dien naam, vooral, wanneer niet lof van hun gesproken werd. Komt van 't H.D. Duhnen, degen. Degen en Deken verward, verkeerdelijk door gladius verklaard. Degen nooit gladius; maar altijd vir probus. Degen afgeleid van Dieden, Dyen, Degen, Deghen, degenman, athleta, pugil, vir praestans. III. 401. 402. (609.) en 402. Aant. |
| Deken. zie Degen. |
| Dekken. onbepaald of in een dadelyken, dan lydelyken zin, gezegd zy. III. 58. Aant. |
| Deksel. zie Sel Term. |
| Delven, Delfde, Gedelfd, niet wel, schoon gevonden wordt, maar Dolf, Gedolven goed. III. 229. (538.) |
| Denkbeeld (verward) door uitdrukking veroorzaakt. III. 293-296. (562-564.) |
| Denken aan en op met elkaar verwisseld. I. 48. (19.) |
| Der is de Dativus eenv. vrouwl. II. 403. (379.) |
| Der was van ouds de Ablat. I. 382-384. (170.) |
| Dercetis of Derceto ook Atergavis, en kwalijk Dirce genoemd, een Godin der Syriers, met een vrouwenhoofd en 't lichaam als een visch. II. 4. (214. 215.) |
| Derceto. zie Dercetis. |
| Derren, Darren, Dorren, audere, nu durven. Derven, Dorven, Durven, behoeven, carere. I. 504. Aant.(m) |
| Derven. zie Derren. |
| Derven behoeven. I. 81. Aant. heeft zo wel voor carere, als audere, hy derf, niet derft. ald. |
| Des. zie Ts. |
| Des en van den worden niet wel samengevoegd. I. 328. (170.) |
| Des zelfs, ejus. II. 493-498. 499. (421-425.) |
| Des zelfs. voor zijn, nooit goed. II. 508. (430.) |
| Des mins. I. 206-212-213-218.
|
| |
| |
|
(88. 90. 91. 94.) |
| Des Zons. I. 207. 218. (88. 94.) |
| Deurdruipen (zich) voor doortrokken worden. III. 61. Aant. |
| Deurlijt. zie Voorleden. |
| Deuze, zie Sneven. |
| Devise en Liverei 't zelfde. II. 235. (304.) ook 't zelfde als Impresa, of zinnebeeld. 237. (306.) Doorluchtige mannen gaven hunne ondernemingen door dezelven te kennen. Dit de oorsprong der geslachtwapens. ald. en 239. (306.) Devisen, boven dezelven, tot beter onderscheiding der byzondere personen van een geslacht enz. gebruikt. 239. (307.) Devise van Keizer Karel den V. ald. Impress en Devise by de Engelschen mede 't zelfde 240. (307.) Divisa Ital. komt van Divisare d.i. ordinare, ordineeren, omdat de Heer zelf de liverei ordineerde, of van Dividere, verdeelen, omdat het een kleed van verscheiden kleuren is. Divisa Lat. mede een Liverei, ook een verdeeling of schikking by uitersten wil. zo ook Divise in 't Fr. 1) wil, uiterste wil. 240. (347.) 2) een gemeenzaam onderhoud, waarvan 't B.N.D. Diviseren praten, kouten. 3) een zinnebeeld of persoonlijk wapen. 241. en Aant. (308.) ook een zinspreuk. 242. (308.) De Digmata der Romeinen, een soort derzelven, waarin van de eerste onderscheiden. 244. (309.) zie hierover ook op Digma. |
| Dewijl kwalijk voor Terwijl. I. 28. (10.) |
| Dianaas Gezellen. III. 114. (493.) |
| Diane. niet zy, maar Latone herschiep de boeren van Lycie in Kikvorschen. II. 139. (266.) 171. (278.) |
| Dicht getoefd. II. 419. Aant. (636.) |
| Dichten en viseren, overleggen en besluiten. I. 499. Aant. |
| Dichter. de Letterzetters doen somtijds wat dezen mishaagt. III. 378. (598.) |
| Dichter moet zijn gemaakte Schildery wel in 't hoofd houden. I. 303. (134.) |
| Dichter. Het melden van sommige kleinigheden een bewijs van een grooten geest in denzelven. Dit wel te doen een gaaf der Natuur. II. 536. (443.) |
| Dichter. hun werk schilderen voor de oogen, en waarin besta: II. 295. 296. |
| |
| |
| Dichter (een Hollandsch) heeft de kennis der Lat. Poëzy noodiger dan die der Fransche. I. 403. |
| Dichters. Socrates vindt de wijsheid niet by hen. I. 69. (26. 27.) Schryven veel waarvanze geen reden kunnen geeven. 70. (27.) |
| Dichters. zelfs onze beste hebben hier en daar een noodzakelijk woordjen uitgelaaten. I. 244. (107.) 248. (109.) |
| Dichters (Latijnsche). groote vryheid, die zy zich veroorloofden, I. 125. (48. 49.) |
| Dichters (welige) brengen een woord van 't eene zintuig op 't andere over. II. 295. |
| Dichters. waarom by vele onzer onaangename verzen zijn. I. 406. (181.) 407. (182.) |
| Dichters (Latijnsche en Nederduitsche) schryven een drinken toe niet alleen aan alles; wat vocht naar zich trekt, maar ook aan steenen, outers, zwaarden, dolken, aan een pen, ook fraai aan de ooren, oogen enz. zie Drinken. |
| Dichters (goede) moeten goede Natuurkundigen zijn. II. 347. (355.) |
| Dichtkunst wil, dat men overal en altijd lette op de natuur der zaaken. III. 48. (468.) |
| Dichtkunst. de nabootsing een sieraad derzelve, waarin dezelve gelegen zy, en waarin niet. I. 16. (6.) |
| Dichtstuk. geen ander Metrum in 't zelve intevlechten, fraai door Tusschenrijm gebruikt. I. 259. Aant. |
| Die (de) de zodanigen. I. 95. (37.) hoe van die verschilt. 96. (37.) de die, en de deze by de Schryvers der voorgaande eeuw gemeen. ald/ (37.) |
| Die voor dien Nom. masc. voor den Accus. by de Ouden meermalen gebruikt. III. 236. (540.) |
| Die, hic, ille, Demonstrativ. met Die (qui) relativ. verward. zie Die (qui). |
| Die (deze en) I. 97. (37.) die is daar 't zelfde als geene in deze en geene (Lat. is, ille). doch die is ook qui d.i. de welke. ald. hiervoor kwalijk 't geen, voor 't welke, quod. ald. (37.) |
| Die overtollig gebruikt. II. 78. (244.) 446. 447. (399.) |
| Die geheel overtollig gebruikt. III. 178. (516.) |
| Die. Deze en Die. zie Deeze. |
| Die, Qui, betrekkelijk Voornaam- |
| |
| |
| woord dikwils kwalijk uitgelaten, zelfs by de Latynen. II. 423. 424. (386. 387.) Voorbeelden van twee latere Lat. Dichters. 425. (387.) Eenige plaatsen van vroegere Schryvers onderzocht, welke misschien gebrekkig zijn. 425-429. (387- 390.). Voorbeelden by onze Schryvers. 429 en volgg. (390.) Met het Demonstrativum Die verward. 431. (391.) Dit kan voor 't Relat. worden verzwegen, doch 't laatste dient dan uitgedrukt, ald. en 432. (392.) |
| Dieden. zie Degen. |
| Dienaar. zie Verwandelen. |
| Dienarin. zie Bodin. |
| Dienen, in klank onderscheiden van Dinen. II. 260. (318.) |
| Dienstbaar. zie Baar. |
| Diep ('t blaauwe) I. 47. (18.) |
| Diep (grondeloos) zie Grond. |
| Dier (redenloos) en snood mensch tegen een gesteld, zie Snood. |
| Dier, somtijds alle levend en lichamelijk schepsel; somtijds meer of min bepaald. Meer bepaald voor een wild dier, dat op 't land leeft, min voor allerlei landgedierte. Alle in vier soorten onderscheiden. Menschen, Dieren, Vogelen, Visschen, de drie eersten dikwils samengevoegd. Dieren, Vogelen en Visschen, als alle de redenloze beesten begrypende, samengevoegd. II. 352-355. (357-359.) |
| Dierbaar tegen snood gesteld. zie Snood. |
| Dierenriem, Zodiak, niet oneigenlijk Dwersriem, genoemd. I. 227. (99.) Als een sluier der Natuur beschreven. ald. (99.) en 228. (99.) |
| Dierperk. II. 436. (394.) |
| Digma. Een teeken, waardoor de Cohortes in een Legioen van malkander werden onderscheiden. II. 244. (309.) Een Grieksch woord, beteekenende ook een Kenteeken of Devise op de schilden. ald. Eigenlijk een Staal van goederen, dat men vertoont, 't zelfde als 't Fr. Monstre, van 't Lat. Monstrare, d.i. toonen, genoemd. ald. en 245. (309.) Monsterken, of Staal, zoude men gevoegelijk Toonsel kunnen noemen. 245. (309.) 473. (413.) Digma in zijn oorsprong 't zelfde als Montering, ook Liverei genoemd. Montering, Monstering, Monsterken, alle van 't Lat. Monstrare of Fr. Monstrer. ald. (309.) |
| |
| |
| Dy, ghy. zie Infinitivus obliquus. |
| Dijn. zie Mijn. |
| Dik. bol en dik. Deze woorden worden dikwijls samengevoed. II. 174. 175. (280.) |
| Dinen. zie Dienen. |
| Dingen, litigare. van dit woord komt Ding en Zoending, Boelding, Gading, Banding, Vijfding, Hefding, Graafgeding, Poortersgeding enz. niet van Dadingen, Deedingen, Dadigen, Deedigen. III. 30. Aant. (†) |
| Dirce. zie Dercetis. |
| Disch van Tantalus. zie Tantalus. |
| Disch. de Ouden lagen, maar zaten niet aan den zelven; worden echter by onze Dichters als daaraan zittende verbeeld. De oudste Romeinen zaten aan denzelven. II. 439. (396.) |
| Disch. zitten en liggen aan den disch onverschillig gebruikt by de Dichters, hoewel de Ouden alleen aan den disch lagen. II. 159. (273.) |
| Dissel. III. 38. 39. (394.) |
| Dit. Dit en dat. zie Deeze. |
| Dit is het, drie woorden, tot eene lettergreep, Dit 's 't, te smelten schijnt een groote vryheid. III. 109. (491.) heeft echter niets aanstotelijks, en is by Vondel en anderen gebruikt. III. (492.) |
| Dit. of men dit Voornaamwoord altijd onveranderd in 't onz. geslacht moet behouden, zonder te letten op 't geslacht van 't volgende Naamwoord, waarop 't betrekking heeft. III. 270. (554.) en Aant. |
| Dit 's 't. zie Dit is het. |
| Divisa B. Lat. zie Devise. |
| Divisa Ital. zie Liverei en Devise. |
| Diviseren B.W. zie Devise. |
| Dobbelspel, tweespalt, rechtsgeding, dissidium II. 374. Aant. (v). |
| Dochter. Mineas dochter. zie Minyas. |
| Doek voor Zeil. II. 209. (290.) |
| Doen toef. zie Toeven. |
| Doen Vrucht, zie Vruchten. |
| Doen. Wat doet het weder geen Duitsch. I. 40. (15.) |
| Doen vergeten, beter dan leren vergeten. II. 56. (237.) |
| Doen. Waarschijnl. van 't Goth. Tausan. I. 284. Aant. |
| Doen, overtollig gebruikt in iets doen knagen, slepen, halen, verpligten, verdryven, brengen, voor knagen, slepen, halen enz. Deze pleonasmus afgekeurd, is een Idiotismus der
|
| |
| |
|
Neurenbergers, die zeggen: Wat thustu thun ich thu schreiben. III. 63. Aant. (s) |
| Doende (hem dit) overviel enz. zie Abl. abs. |
| Dof. zie O. |
| Dolf, gedolven. III. 229. (538.) |
| Dolk. Een drinken aan Dolken toegeschreven. zie Drinken. |
| Dom, Terminatie. geen woorden van dezelve beginnen met het Voorvoegsel Ver. II. 484. (417.) Wat dezelve beteekene. 485. (417. 418.) |
| Donder. zie O. |
| Donder klatert, of schettert somtijds, rommelt en dreunt: meest. III. 143. (504.) |
| Donderbus ook Klaterbusse genoemd. II. 105. (254.) |
| Donderen, geen onpersoonelijk Werkwoord. I. 39. (13.) Het dondert, hoe verklaard moet worden. ald. (13.) en volgg. |
| Donderslag, wordt gezegd en van 't geraas des donders, en van deszelfs treffen. Bliksemslag kan wel in den laatsten, niet in den eersten zin, gezegd worden; van sommigen echter zoo gebruikt, niet kwalyk voor Donderslag genomen. Aan schoone oogen toegeschreven. I. 389. 390. (173.) en ald. Aant. |
| Donderstarren. III. 423. (521.) |
| Dood aan een sneê in de hand belachelijk toegeschreven. II. 450. (401.) Leven dat niet kan sterven, voor, dat de dood komt, en dood die iemand levend verslindt, belachelyke uitdrukkingen, ald. |
| Dood een nacht genoemd. II. 301. (334.) |
| Dood, zijn dood drinken. zie Drinken. |
| Dood eens gewonden beschreven door de spreekwyzen, de ziel volgt het bloed; hy giet zijn ziel in het bloed uit; ziel en bloed vlieten uit de wonde. II. 165. 166. (275.) |
| Dood voor wonde, vulnus. II. 75. (243.) |
| Dood, den dood inslorpen. II. 298. |
| Doodshaven, het bed. zie Verhuizen. |
| Door, om, propter. II. 345. Aant. |
| Door uwen wil. II. 345. (354.) |
| Doorgaan, door 't Land. III. 293. (562.) |
| Doorlyden. zie Voorleden. |
| Doorregen met een zwaard van rouw, een harde uitdrukking. II. 123. (260.) |
| Doorschynig. zie Helder. |
| Doorvaren, gevaren, Letterspeling. I. 105. (41.) |
| |
| |
| Doopen (willen hem doen), onbepaald, of in een dadelyken dan lydelyken zin, gezegd zy. III. 58. 59. Aant. |
| Dorp. Een vloed drinkt dorpen. zie Drinken. |
| Dorpkijn. I. 35. (12.) |
| Dorren. zie Derren. |
| Dorst, dikwils een brand of hitte genoemd. Waarvan den dorst slissen en lesschen. II. 313. (340.) |
| Dorven. zie Derren. |
| Doutje. zie Wolkje. |
| Douwen 't zelfde als Touwen, Drukken. I. 284. (126.) |
| ΔΟΞΑΝ. Gr. zie Abl. abs. |
| Draak, Gesternte. zie Waterslang. |
| Draak, Gesternte, deszelfs plaats. I. 435. (194.) ook slang genoemd. ald. doch kwalijk Waterslang. ald. |
| Dragen. de beteekenis van dit woord is in Baar. zie Baar. zie ook Worden. |
| Dragen, zich gelaten. zie Gelaten W.W. |
| Drank. zie Verwandelen. |
| Drempel (ten) beter dan den drempel op-uit-intreden enz. I. 229. 230. (100.) |
| Drenken. zie Zogen. |
| Drenken. zie Verwandelen. |
| Drentelen. zie Trantselen. |
| Dreunen, van 't geluid des donders gebruikt. III. 143. (504.) |
| Dreuts. zie Preuts. |
| Dreutsheid. zie Preuts. |
| Drietal, vooral van dronken of glazen, een klaverblad genoemd. III. 11. (454. 455.) |
| Dry twalef, Zesendertig. I. 315. (139.) |
| Dryven op zijn ankers. zie Maren. |
| Dry vijf, Vijstien. I. 315. (139.) |
| Dry vijfentwintig, Vijsenzeventig. I. 315. (139.) |
| Drinken by Latijnsche en Nederduitsche Dichters by overdracht toegeschreven aan alles, wat vocht naar zich trekt; ook drinken by hen de ooren het geluid in. II. 176. 177. en ald. Aant. (280.) Drinken wordt dus toegeschreven aan de aarde, bergen, steenrotsen, enz. 290. aan wol, zyde, en diergelyken. 291. Niet alleen drinkt by de oude Dichters alles, wat vocht naar zich neemt, maar ook steenen, outers, zwaarden, dolken. ald. een pen. ald. ooren. ald. in 292. 293. zo ook indrinken, ald. drinken wordt aan 't oor toegeschreven, omdat men een taal als vloeiende
|
| |
| |
|
voorstelt. 294. drinken wordt ook aan de oogen toegeschreven. ald. 295-297. zyn dood drinken. 298. Een vloed drinkt dorpen. ald. Zijn naam doen drinken aan een zee of water. ald. 299. |
| Droef te moede. zie Moede (te) |
| Drommel (Dronken) Herhaling van woorden van eenerlei klank. I. 362. (160.) |
| Dronkaard. zie Aard. |
| Dronke Drommel. zie Drommel. |
| Dronker. zie Er Term. |
| Drop. Hiervan 't Verb. Droppen, frequent. Droppelen. I. 159. Aant. |
| Droppelen. Verb. freq. van Drop. I. 159. Aant. |
| Droppen. Verb. van Drop. I. 159. Aant. |
| Druides. zie Verwandelen. |
| Druk. om dien fraai te maken de spelling bedurven. I. 287. (128.) |
| Drukken. zie Geblutst. |
| Drukkers bederven de spelling om de fraaiheid des druks. I. 287. (128.) |
| Druppen wordt van de redenen gezegd. II. 294. |
| Druppen. zie Druppelen. |
| Druppelen, Frequentat. van Druppen. II. 470. (411.) |
| DT aan 't einde eens woords is verkort uit Det. II. 202. (288.) |
| DT, niet d, was eertijds een sluitletter, uitgenomen in God, Had. I. 78. Aant. Naderhand d en dt daartoe gebruikt. ald. Regels omtrent deze sluitletters. 79. 80. 81. 92. (31-36.) en ald. Aant. Uitzondering, 79. Aant. (x). Godt voor God al voor Vondel in gebruik. 82. Waarom. 83. (32.) De Ouden schreven God. 84. (32.) Waarom P. Boddaert Godt sehreef. 85. Aant. Zachtheid der d. Waardoor somtijds uitgelaten. 86. 87. en ald. Aant. (34.). Voorbeelden die 't gezegde staven. 88-92. (33-36.) II. 206. 207. Aant. |
| Du, tu, wanneer in ongebruik geraakt. I. 470. Aant. |
| Dubbeltop. Parnas om zijn dubbelen top dus genoemd. I. 265. (117. 118.) |
| Dubbelzinnigheid, waar 't geschieden kan, te vermyden. II. 403. (379.) 423. 424, (386,) |
| Duegd. zie Eu. |
| Duhnen. H.D. zie Degen. |
| Duiken in een werkelyken zin. III. 57. Aant. |
| Duiken i. in 't algemeen wyken, zwichten, eigenl. 't hoofd laten hangen. teeken van onmacht of
|
| |
| |
|
nederigheid, ook van dienstbaarheid en slaafsche vrees. III. 132. (500.) en ald. Aant. |
| Dunken, zich laaten dunken. zie Voorstaan. |
| Dunken, zich laten dunken, kwalijk voor enkel zich verbeelden gebruikt. II. 530. (440.) is zich door iedelen waan iets toeëigenen, 't geen men niet volkomen heest. 531. 532. (440. 441.) Die spreekwijs, als ook Laatdunkend en Laatdunkendheid, nog dagelijks in gebruik. ald. en 533. (441.) |
| Durven, by de Ouden altijd Dorst, Gedorst, naderhand meer in gebruik Durfde, Gedurfd. II. 314, 315. (340. 341.) Dorfste ook gevonden. 315. Aant. |
| Durven. zie Derren. |
| Dus Lang. zie Lang. |
| Duurbaar. zie Reisbaar. |
| Duurzaam. zie Reisbaar. |
| Duurzaam. zie Zaam. |
| Dwegel. zie Leggen. |
| Dwegel door verkorting Dweil. II. 110. Aant. |
| Dweil. zie Leggen. |
| Dweil. zie Dwegel. |
| Dwersriem. De Dierenriem of Zodiak niet oneigenlijk dus genoemd. I. 227. (99.) |
|
|
Auteursrechtvrij