De Psalmen des Propheeten Davids, in't Hebreeuz genaamd het lof-bouk: bij den propheet verdeeld in vijf bouken

Nu naar den oorspronkelicken text van woorde te woorde vertaald, ende in nederduijtzen rijme gesteld op de gewoonelicke wijsen, gelijk men die in de gereformeerde kerken singt

[p. 340]

Boven de honderd en' vijftich Psalmen,
vindmen in de Griekze Bijbels desen
navolgenden;
Men oordeelt dat David den selven gemaakt heeft, korts na dat hij met Goliad gekampt hadde, ende luijd in 't Grieks van woorde te woorde, als volgt;

gesteld op de wijse van Marijes lof-sang, Zijmeons lof-sang, ofte ook van den derden Psalm.

1 'KWas bij mijn' broeders [t'huijs]
kleijn: in mijns vaders huijs
de minste wel, ik weijdde
mijns vaders vee [te land.
2 Alwaar dat] mijne hand
een [herder]-spel bereijdde:

Mijn vingers maakten [daar]
vast eenen souter klaar.
3 Wie sall't den Heer verkonden?
de Heer heeft 't selfs gehoord.
4 Die sijnen bode [voord
tot mij] heeft afgesonden,

De dese nam hij me'e
van uijt mijns vaders vee:
en' heeft mij [dies onwaerdig]
gesalfd met olij-salf.
5 Mijn' broeders] allenthalf
die] waren schoon en' ¹ aerdig:

Nochtans en hadd de Heer

1 groot.

[p. 341]

 

geen welbehagen [meer]

 

in hun [noch' haare kloukte].

 

6 En' ik trad toe tot dij

 

den vremdeling: die mij

 

bij sijn' afgo'on vervloukte,

 

 

 

7 Ik trock sijn eijgen swaerd,

 

en' hebb hem [met der vaerd]

 

het hoofd gladd afgesneden:

 

daar med' ik uijt de stamm'

 

van Ysrael wegnam

 

den smaad [en' smaadlickheden].