De Psalmen des Propheeten Davids, in't Hebreeuz genaamd het lof-bouk: bij den propheet verdeeld in vijf bouken

Nu naar den oorspronkelicken text van woorde te woorde vertaald, ende in nederduijtzen rijme gesteld op de gewoonelicke wijsen, gelijk men die in de gereformeerde kerken singt

De L X X X I Psalm.

5.

2 SInget Gode blij
onser sterckte: singet
Jakops God.
3 Dat gij 'tlof-gesang aanvaat,
luijt en' trommel slaat,
en' de ¹ harp' voorbringet.

4 Op de nieuwe maan'
ter bestemder uijre
onses feests, speel't dan
op't trompetten [spel]
5 Want in Ysrael
[is] dit eene kuere:

[Dit deed] Jakops God
voor een recht [verstrecken].
6 Gaf het Josep tot
een ² vast onderhoud
so als hij nu soud
uijt Egipten trecken:

7 Daar hoord ik een' taal'

1 soete

2 getuijgenijsz.

[p. 188]

 

die ik niet en kende.

 

⁺7 Ik hebb t'eenemaal

 

sijne rugg' ontlast:

 

[dies] hij 'tvremd' al vast

 

vander hand afwendde.

 

 

 

8 In den nood riept gij,

 

'kquam dij ook behoeven,

 

ik verhoorde dij

 

in een' donder-wolk:

 

dij proufd ik [mijn volk]

 

aan der twisten vloeden, Selah.

 

 

 

9 Gij mijn volk hoor toch,

 

'ksal't voor dij oorkonden:

 

Ysrael och [och]

 

hoorde gij mij maar.

 

10 Geen vreemd God [en waar]

 

onder dij [bevonden]:

 

 

 

Gij boogt dij niet ne'er

 

voor den ³ God der schande.

 

11 [Want] ik ben de Heer

 

dijn God die [met magt]

 

dij daar wederbragt

 

uijt Egiptenlande.

 

 

 

⁺Opent dijnen mond,

 

dat ik hem vervulle.

 

12 Maar mijn volk en stond

 

mijner stemm' niet toe:

 

Ysrael daar toe

 

woud mij niets ter wille.

+ 2. P. 6

3

+ 2 P. 7

[p. 189]

 

13 So dat ikse [siet]

 

in't verwaand behagen

 

hares herten liet:

 

die [in desen schijn]

 

voord-gevaren sijn

 

volgens haar' raadslagen.

 

 

 

14 Hadd mijn volk [toch wel

 

eens] na mij geluijsterd"

 

och hadd Ysrael

 

mijnen weg begaan.

 

15 'Khadd, die hun we'erstaan

 

dadelick verduijsterd:

 

 

 

Mijne hand soud ik

 

hebben uijtgetogen

 

op haar vijands [nick].

 

16 En' Gods haters [t'saam]

 

hadden hem [bij naam

 

noch uijt vrees'] gelogen:

 

 

 

Haar tijd quam noijt om.

 

17 Ook woud [God] hem spijsen

 

met fijn terwen-blomm:

 

'khadde dij versaad

 

[en'] den honigraat

 

[doen] uijt rotzen [rijsen].