De Psalmen des Propheeten Davids, in't Hebreeuz genaamd het lof-bouk: bij den propheet verdeeld in vijf bouken

Nu naar den oorspronkelicken text van woorde te woorde vertaald, ende in nederduijtzen rijme gesteld op de gewoonelicke wijsen, gelijk men die in de gereformeerde kerken singt

De L X I. Psalm.

7.

2 VVIlt o God mijn krijten hooren:
Laat dijn ooren
tot' mijn' bede sijn gewend.
3 'Kkrijt tot dij, dewijl mijn herte
swijmt [van smerte]
al van 'saerdrijks uijterst' end.

Wilt mij op een' hoog verscheijden'

rotze leijden.

4 Want gij sijt mijn hoop' [mijn licht]

[p. 133]

 

mijn' vertreck: een' hoog beperkte

 

vaste sterkte

 

voor des vijands aengesicht.

 

 

 

5 Eeuwen lang sall ik dijn' troonen

 

[noch] bewoonen:

 

ik sall in't verborgen [voord]

 

dijner vluegelen ¹ verkeeren, Selah.

 

Mijn begeeren

 

hebt gij Heer toch aangehoord.

 

 

 

Gij hebt 'terfdeel hun bewesen

 

die ² dij vreesen.

 

7 'Skonings dagen sult gij meer

 

op doen hoopen: en' sijn jaaren

 

stammig sparen.

 

8 Eeuwig blijft gij voor den Heer:

 

 

 

Wilt toch gunst' en' trouw' bereijden

 

die hem ³ leijden.

 

9 So sall ik dan evenstaag

 

dijnen naame [noch] lof-singen:

 

en' volbringen

 

mijn' beloften alle daag.

1 hopen.

2 dijnen naem.

3 bewaren.