Gedichten. Deel 2
(1900)–P.C. Hooft–
Auteursrecht onbekendTweede deel.
daifilo.
Hoe aengenaem is in een schoon lichaem de deucht!
480[regelnummer]
Hoe lieflijck heusheit in de geen die mach gebieden!
En ghij die 't goedt doen lust, daer ghij wel quaet doen meucht,Ga naar voetnoot481)
Hoe heerlijck is den strael des goetheits in ulieden!
Hoe veel schoonheden heeft de schoonheit t'saem-geveucht
Eer s' haer vernoeghen liet aen 't schoon van een Granide!Ga naar voetnoot484)
485[regelnummer]
O schoone Son, als ghij verscheent in mijn gedacht,Ga naar voetnoot485)
Doe leerde mij den dach dat jck in duistre nacht,
Met vliesen overschaeuwt sijnde mijn oogen beyde,
Bij 't roockrich licht eens lamps mijn dromich leven leyde.Ga naar voetnoot488)
Want als begeerlijckheit in eigen lust verblindt,
490[regelnummer]
Die schoonheits lichaem meer als lichaems schoonheit mindt,Ga naar voetnoot490)
Mij tot vereeniging van aertsch met aertsch dee póóghen,
Doen suiverde' uwe glans de dickheit van mijn óógen,Ga naar voetnoot492)
Optreckende' haer gesicht tot uwaerts, waer door mijn
Siel kennende' haer waerdij, poocht met haer een te sijn;Ga naar voetnoot494)
495[regelnummer]
Al sou sij cleene mug, om in glans te verwanderen,Ga naar voetnoot495)
Vliend' in de Son met die vereenen door 't veranderen.
Maer belcht u schoone siel haer dat mijn siele cleen
Altevermetel poocht met u te wesen een,
Soo sal de wil mijns siels in als met d'uw gemeen ‘sijnGa naar voetnoot499)
500[regelnummer]
Behalven in (dat sij niet can) niet willen een ‘sijn.
Sij wil al willen dat ghij wilt, dat can sij niet,
Sonder haer eigen doodt, soo lang ghij t haer verbiedt:
Maer gaefdij haer verlof, en wilde ghij dat mede,
Soo maeckten liefd, en weerliefd ons vereende vrede;
| |
[pagina 168]
| |
505[regelnummer]
Dat sou de vrientschap sijn waer nae mijn liefde tracht;
Dan ving ick wat jck jaegh; doch alhoewel mijn jacht
Is sonder hoop van vangst, nochtans mij lust te talen ‘vanGa naar voetnoot507)
Naebij te volgen 't geen dat jck niet achterhalen ‘can.
Hoe qualijck vat jck selfs mijn eigen siels beroer!Ga naar voetnoot509)
510[regelnummer]
Ick heb de waerheit maer ick heb haer aen een snoer,
En sij vliecht ommendom met haer snorrende vlerken,
Toonende' een ander sijde', eer jck wel d'een can merken.Ga naar voetnoot512)
tisiphernes. daifilo.
daifilo.
Houdt Daifilo te hooch. maer siet hier comt mijn heer.Ga naar voetnoot513)
Hoe onbekent voor mij was dese naem wel eer!Ga naar voetnoot514)
515[regelnummer]
Maer om aen 't geen dat mij behaecht weer te behagen,
Moet jckse leeren, met dienstbaerheit te verdragen.
Een ander soeckt om winst te dienen, en jck lij
Om gaerne dienst te doen ongaerne slavernij.Ga naar voetnoot518)
Ick soeck geen ander loon van dienst, als dienst; mijn leven
520[regelnummer]
Granide, tot u dienst jck over heb gegeven:
Dees Prins te dienen schijnt om daer te raken an
Het naeste middel want wort hij u echte man,Ga naar voetnoot522)
Ick word' u staege slaef, en crijgh mijn hoop door desen;Ga naar voetnoot523)
En mach jck u niet sijn, jck sal dan d'uwe wesen.Ga naar voetnoot524)
tisiphernes.
525[regelnummer]
Siet hier de dienaer daer jck mij best op vertrouw.
Daifilo' hoort hier.
daifilo.
Mijn heer.
tisiphernes.
Gaet knielen voor mijn vrouw
Wt mijnen naem, en meldt, dat jck door 't vyer gedreven
'T welck staech hoochaerdich climt, en wallecht vanden dael,Ga naar voetnoot528)
In dese borst ontfonckt van haere schoonheits strael,
530[regelnummer]
De croon van Persen eisch voor mij, om haer te geven.Ga naar voetnoot530)
Indien dat sij, dewijl jck eindelijck bescheytGa naar voetnoot531)
Op mijn versoeck verbid, van 's conings mogentheit,Ga naar voetnoot532)
Een windeken van jonst liet in haer harte waeyen
Tot mijwaerts, 't waer een wenck voor 's hemels Goden blij
535[regelnummer]
Waerop sij passende souden 't geluck tot mijGa naar voetnoot535)
| |
[pagina 169]
| |
Van duisent aengesichten 't lachenste doen draeyen.
Bidt haer ootmoedelijck, dat sij daer 't al aen staet,
Van mijn vernedert hart haer dit ontsmeken laet.Ga naar voetnoot538)
Gaet heen jck gae ten hoof terstondt den Coning spreecken.
daifilo.
540[regelnummer]
Aen mijn dienstwillicheit mijn heer salt niet gebreecken.Ga naar voetnoot540)
tisiphernes.
Mijn ijverighe moedt, door moeyelijcke quelGa naar voetnoot541)
Van lang vertoef, is sadt van wtstel op wtstel;
En mijn gedachten, die ten top van eeren strecken,
Cunnen wt ydel hoop niet langer voetsel trecken;
545[regelnummer]
Dat desen dach den draedt mijns hoops in stukken cort,
Of mij vergelde 't bloedt met ruimten wtgestortGa naar voetnoot546)
In dienste van het rijck; voor soo veel swaricheden,
Voor arbeidt, lijfs-gevaer, voor hoogh en laegh geleden,Ga naar voetnoot548)
Mij loonende (naer eisch van saken wtgerecht)Ga naar voetnoot549)
550[regelnummer]
Met 's Conings hoochste jonst, en de Prinsses ten echt;
Op dat de Persen sien, wie, als des Conings daghen
Verloopen sullen sijn de groote croon sal draghen.
De raedt is al vergaert, 't is tijdt om in te treên.
daifilo.
Ayme wat soeticheit vloeyt mij door al mijn leên!
555[regelnummer]
Mijn voorbarige siel haer wentelt in 't verheughen,
Al eer de sinnen haer dat mededeelen meugen,Ga naar voetnoot556)
En loopt haer boôn voorbij, onlijdsaem van vertoef,Ga naar voetnoot557)
Waer door jck vreuchd geniet al eer dat jckse proef.Ga naar voetnoot558)
Hemelsche Venus, drijft mijn tong door uwe goedicheit,
560[regelnummer]
Dat jck wtdrucken mach het minst van mijn ootmoedicheit,Ga naar voetnoot560)
Van d'overgevenheit mijns harts tot haer, en vanGa naar voetnoot561)
D'eerbiedicheit, die niet als haer verwondren can.Ga naar voetnoot562)
coning. ostrobas. tisiphernes.
coning.
Loflijcke Prinssen, tot noch toe heb ick gelaeten
Yemandt te noemen, die mijns dochters huwelijck
565[regelnummer]
Waerdt sijnd' aenvaerden mocht de breydel van dit rijck,
En heerschappie van soo veel verscheiden staeten;
Om d'ingeseten door voorsichtich cloeck beleytGa naar voetnoot567)
| |
[pagina 170]
| |
Tegen wtheemsch gewelt sorchvuldich te bewaeren,Ga naar voetnoot568)
En voor mij nae 't verloop van mijn slippende jaeren,
570[regelnummer]
Te stieren met ontsich, en met lief tallicheit.Ga naar voetnoot570)
D'oorsaeck, o Tisiphernes, dat ghij niet en troude
Te saemen overlang, naer u verdienst en wins,
Is niet dat jck ontken, mijn grootmoedige Prins,Ga naar voetnoot573)
Hoeveel dit coninckrijck is in u deucht gehouden;Ga naar voetnoot574)
575[regelnummer]
Maer 't is dat Ostrobas van hooch verheven stam,
Wiens vroomheits lofgeclanck verdooft al 's werelts canten,Ga naar voetnoot576)
Dit oock door brief op brief, gesanten op gesanten,
Versocht heeft tot nu toe dat hij hier selve quam.
Ons deucht-vruchtbaere tijt heeft, schijnt het, willen draegen
580[regelnummer]
Twee mannen even groot van achtbaerheit bij mij,
Den eenen in verdienst, den andren in waerdij,
Den welcken even seer jck wenschte te behaegen;
Maer dat en can niet sijn; nochtans ick boven al
Niet meer op d'eene sijd', als d'ander sijd sal hellen,
585[regelnummer]
Maer jck begeer dat ghij in 't vryen meegesellenGa naar voetnoot585)
Comt overeen wie dat den andren wijcken sal.
Een yder doe den andren blijcken sijne reden,Ga naar voetnoot587)
De bestgegrondste win, de swackste willich wijck,
Of dat het lot u schey sijn uwe reên gelijck;
590[regelnummer]
Soo blijft binnen het rijck in rust, buiten in vreden.
ostrobas.
Hoe nu? een onderdaen, een slaef dien de voochdijGa naar voetnoot591)
Van hooger wetten dwingt, gelijcktmen die bij mij?
Bij 't bloedt van Arsaces? wiens grootheit hooch geresenGa naar voetnoot593)
De Parthen 's werelts vrees alleen ontsien en vresen;Ga naar voetnoot594)
595[regelnummer]
De Prins voor wiens gewelt d'opgaende Sonne swicht,Ga naar voetnoot595)
En nau sijn vrees ontslaet als hij sijn hielen licht.Ga naar voetnoot596)
Den donder van mijn naem sal Persen die versmadenGa naar voetnoot597)
Tot dat het siet en voelt, de blixem van mijn daden?
Ick wijcken? Jae soo wijckt de Nijl wanneer hij vliet
600[regelnummer]
Met onbetoomde loop, noch letsel aen en sietGa naar voetnoot600)
Wat hij vindt inde weech, versleept boschage' en dijcken.Ga naar voetnoot601)
Puinbergen opgehoopt van wtgeroyde rijcken
Die sullen mij den wech banen tot hoocheits top
Daer mijn gemoedt nae staet, en om te climmen opGa naar voetnoot604)
605[regelnummer]
Den throon van mijn opset, sullen dat sijn de trappen.
En of den Hemel viel? Ick salder overstappen,
Eer sijn getuimels drang mijn strenge moedt verdruck:Ga naar voetnoot607)
Hij spuw sijn crachten wt, en 't buldrende Geluck
| |
[pagina 171]
| |
Clatre vrij met sijn sweep, t sal mij geen vrees in prenten;Ga naar voetnoot609)
610[regelnummer]
Ick trotse sijn gewelt, en puf sijn dreygementen.Ga naar voetnoot610)
Maer ghij o tedre Pers, wat stadij nae mijn eisch?Ga naar voetnoot611)
Die niet een senu taey hebt aen u weecke vleisch,
Ghij halve-vrouw laet mans d'oefning van 't heerschen houwen.Ga naar voetnoot613)
Maer 't is u om de vrouw: Ghij vindt wel ander vrouwenGa naar voetnoot614)
615[regelnummer]
Waer mee ghij oeffenen de troetel-cunste meuchtGa naar voetnoot615)
Daer ghij u op verstaet, en die ghij van u jeucht
Met geyle zeden leert bedampt van wijn en róósen.Ga naar voetnoot617)
Sardanapalus comt en wil Atlas verpóósen.Ga naar voetnoot618)
O Goden wacht u hals! Gelijck 't oneedel bloedt,
620[regelnummer]
Sulck u hantering is. Maer jck ben opgevoedtGa naar voetnoot620)
Onder 't gekners van 't stael, 't geberst van helm en swaerden,
'T gekrijs van 't oorloochs-volck, en 't briesschen van de paerden;
De dulle trommel, en d'opstokende trompetGa naar voetnoot623)
Sijn mijn dertelste spel; d'hard' aerd', als 't nauwt, mijn bedt.Ga naar voetnoot624)
625[regelnummer]
Aensiet u swackheit om u selven te verschoonen:
Ghij 't rijck van Persen? hoe? de last van soo veel croonen
Kneusde' u het beckeneel; het pack van sulck gebiedtGa naar voetnoot627)
Druckte' u de schouders in, geeft u daer onder niet:Ga naar voetnoot628)
De voorstandt van soo veel t'samen-gegroeyde landenGa naar voetnoot629)
630[regelnummer]
Vereischt een cloecker borst, en clem van grover handen.
Voorts die sich wil bij mij gelijcken in waerdij
Moet daer geen proef van doen door lot of praterij,Ga naar voetnoot632)
Maer door de deucht alleen: dat vroomheit in het vechtenGa naar voetnoot633)
Sich tegens vroomheit stel om ons geschil te slechten,
635[regelnummer]
Het rijck en de Prinsses sij des verwinners prijs.
Dan ghij suit, mijnen raet volgende, sijdij wijs,
(Hoewel een onderdaen geen dienst soo menichvuldich
Can doen, of hij en blijft noch veel sijn Prinsse schuldich)
U laten loons genoech voor u verdiensten sijn
640[regelnummer]
Dat u de Coning hier geleken heeft bij mijn.
tisiphernes.
Wanneer 's moeds buyen dul des redens toom ontslippen,Ga naar voetnoot641)
Gelijck de storm, dien ghij blaest wt verwaende lippen,
Ist onbesuisde windt die vaeck het minste schaedt,
Maer scheurt sijn eigen cracht op onbeweechde clippen;Ga naar voetnoot644)
645[regelnummer]
Soo doet u raserij op Coning, Mij, en Raedt.
Die rij van Prinssen oudt, wt welcker brave saedtGa naar voetnoot646)
Ghij u gesproten roemt, en wort hier niet versmeten;
Maer dat ghij d'eer van mijn doorluchtich huis versmaedt,Ga naar voetnoot648)
| |
[pagina 172]
| |
Om dat een oppervoocht is boven mij geseten,
650[regelnummer]
Ick en dees Persen al u bittren ondanck weten.
Want onse Coning valt ons niet soo wreedt en wrang,
Noch wij den onsen, als ghij, die trots en vermetenGa naar voetnoot652)
U verblufte gemeent in slavernije strangGa naar voetnoot653)
Ondrachelijck verheert met hart gewelt, en dwang:Ga naar voetnoot654)
655[regelnummer]
Waer door u moed verheft dat ghij 't met u braverenGa naar voetnoot655)
Den Goden, soo ghij waendt, des hemels, maeckt te bang,
Die, (lachens' er niet om) 't u ras sullen verleeren:
Maer ons bijsonder volck rechtvaerdich wij verheeren,Ga naar voetnoot658)
En met bescheidenheit de Coning 't algemeen:
660[regelnummer]
Dees deuchden houden wij op 't alderhoochst in eeren,
Die ghij verkeert, vervreemt van alle recht en reên,Ga naar voetnoot661)
Soo smaedelijck gewoon met voeten sijt te treên,
En moedeloosheit noemt een ondeucht in den helden:Ga naar voetnoot663)
Waer door ten aensien van u overdwaelsche zeênGa naar voetnoot664)
665[regelnummer]
Ghij mij en dese, comt voor halve vrouwen schelden.
Maer niet meer als uw dulle gramschaps ijl gewelden,Ga naar voetnoot666)
Vrees ick sonder belul uw groove lichaems cracht;Ga naar voetnoot667)
En 't viel licht dat ghij noyt tot uwent nae verteldenGa naar voetnoot668)
De troetelingen van dees halve vrouwen sacht.
670[regelnummer]
Dan of 't gebeurde, dat ghij mij al ommebracht,
Soo souden u nochtans dees Persen cloeck, en moedichGa naar voetnoot671)
Niet kennen voor haer Prins (ken ick haer) maer verwachtGa naar voetnoot672)
Van al het rijck, en elck bijsonder wrake bloedich:
Want sijliên nemmermeer sullen het heerschen woedich,
675[regelnummer]
En u wtheemsche trots lijden in plaets van mij,
Noch laten wraeck te doen over een Prinsse goedich,Ga naar voetnoot676)
Van wiens verdiensten en loflijcke daden, sij
Gunstiger oordelaers en kenners sijn als ghij.
ostrobas.
Een lecker trotst mijn cracht, (wat sal mij noch ontmoeten?)Ga naar voetnoot679)
680[regelnummer]
En hij leydt niet vertreên aen mortel van mijn voeten?Ga naar voetnoot680)
Ostrobas wat u beurt? Ghij dreicht mij met gevaerGa naar voetnoot681)
Van uwe wraeck; jck tart de Persen allegaêr.
Daer leydt den handtschoen, d'eerst van soo veel onvervaerden
Tast sonder beven aen, en hef hem van der aerden.
685[regelnummer]
Soo lang 'er een sal sijn, die mij darf tegenstaenGa naar voetnoot685)
Van allen, en sal jck niet weygeren te slaen.Ga naar voetnoot686)
Ghij meucht u vrij met keur van wapenen versorgen.Ga naar voetnoot687)
| |
[pagina 173]
| |
tisiphernes.
Mijn is dan d'eerste beurt. Nu dat dan tegen morgen
Rechtvaerdich Coning, ons een plaetse werd bestelt,Ga naar voetnoot689)
690[regelnummer]
Op dat de bleecke doodt in een besteken veldt,Ga naar voetnoot690)
Een van ons beyden doe sijn stijf opset vergeten.Ga naar voetnoot691)
coning.
Sijn u gramschappen op elckander soo gebeten,
Dat sachter middel niet can einden u crackeel,
Soo laet ten minsten u de roof van 't afgeretenGa naar voetnoot694)
695[regelnummer]
Harnas uws vyants, sonder hem te moorden heel,
Volle verwinning sijn, en slechting van 't verscheel.Ga naar voetnoot696)
granida.
granida.
Wanneer het aertrijck van des ruwen Winters plagen,
En sijn ontijdich coudt omhelsen wort ontslagen,Ga naar voetnoot698)
Gevoelt sij in haer hart oprekenen de schierGa naar voetnoot699)
700[regelnummer]
Heel wtgedoofde cracht van haer begraven vier;
Door dien de Lenten soet, in sijn verliefde weecken,
Haer streelt, en ondergaet met minnelijcker treken,Ga naar voetnoot702)
Wanneer dat hij vernieuwt den outsbekenden brandt;
Levende ritseling doorcruipt haer 't ingewant:Ga naar voetnoot704)
705[regelnummer]
Alsoo gevoel jck veel gepeisen in mij weckenGa naar voetnoot705)
Wt haeren diepen slaep, en door mijn leden trecken,
Die oorspronck naemen in mijn teer-beweechde geest,Ga naar voetnoot707)
Als jck eerst wierd gewaer het schoone, dat mij meest
Behaechde van al 't geen dat mij oyt is verscheenen;
710[regelnummer]
Want nae 't verlies van dien, allensjens sij verdweenen,Ga naar voetnoot710)
Met de gedaente, die mij in den sinne lach,
En nu door dien jck 't eens behaechde schoon hersachGa naar voetnoot712)
Met meerder hefticheit sij op een nieu verrijsen,Ga naar voetnoot713)
Om mij de schoonheit van een harder aen te prijsen.
715[regelnummer]
Maer sacht Granida', houdt op, houdt op, want waer toe dient
Dus hooch te setten een dien ghij tot heer, en vriendt
Geensins verkiesen meucht? maer leyden moet u levenGa naar voetnoot717)
Met, dien u andren keur wt weynige sal geven.
Wat leyder boodtschap, wt wat aengenaemer mondtGa naar voetnoot719)
720[regelnummer]
Helas! was, Daifilo, die jck van u verstondt?
| |
[pagina 174]
| |
Ayme! wat vriendtschap in u voorhooft stondt geschreven?
Helas! het schijnt dat op de staten hooch-verhevenGa naar voetnoot722)
Wij sitten met gebiedt, maer die 't wel ondertast,Ga naar voetnoot723)
Vindt ons verheert verdruckt onder haer overlast.Ga naar voetnoot724)
725[regelnummer]
Helas! meer droefheit vreest mijn hart dan 't hoopt verblijding:
Ick gae vernemen doch nae de verlangde tijding.
rey van jofferen.
Wat stort al gaven groot,
Bewoonders vander Aerden,
Den Hemel in u schoot,
730[regelnummer]
Als ghijs' ondanckbaer snoodt
Niet met de voet en stoot,
Maer vorder sorgen doodt,Ga naar voetnoot732)
Om 't aengeboôn t'aenvaerden.
Maen, starren, 's nachts cieraet,
735[regelnummer]
D'eerwaerde Sonnestraelen,Ga naar voetnoot735)
'T Aertrijck met vloedt doorwaedt,Ga naar voetnoot736)
Daer cruidt, en boom beblaedt,
Bij blije bloemkens staet,
'T schoon menschelijcke saedt
740[regelnummer]
Met lust u 't ooch onthaelen.
Het braef of soet gespeelGa naar voetnoot741)
Van windt, of tedre snaeren,Ga naar voetnoot742)
Het lieffelijck gequeel
Van mensch of vogels keel,
745[regelnummer]
Spel en sang-menging eel
Door 't oor, niet lust, geheel
Ter sielen innevaeren.
De Wieroock, diemen met
De Mirrhe plach te veugen,Ga naar voetnoot749)
750[regelnummer]
Musc, Ambre, scharp Civet,Ga naar voetnoot750)
Groen cruidt, en bloemkens net
Roos, Lelij, Violet
Met reuken onbesmetGa naar voetnoot753)
Verstercken, en verheugen.
755[regelnummer]
Een vollen overvloedt
Van veele dranck, en spijsen,
Des menschen lichaem voedt
Als hij met lusten soet
Sijn gragen honger boet;
760[regelnummer]
Maer bruickt hij 's meer, daer moetGa naar voetnoot760)
Gebreck, en last wt rijsen.Ga naar voetnoot761)
| |
[pagina 175]
| |
Van alle 's werelts lust
Is soete brandt van Minne
Voor d'heftichste bewust,Ga naar voetnoot763)
Wanneer sij wort geblust
765[regelnummer]
Als lief bij lieve rust;
Daer aertsche mondt gekust
Voldoet voor een Godinne.Ga naar voetnoot767)
Dees lusten allegaer,
En duisent van gelijcken,
770[regelnummer]
Als oefnen, aesmen maer,Ga naar voetnoot770)
En d'ongetelde schaerGa naar voetnoot771)
Van al ons handtgebaer,Ga naar voetnoot772)
Voor Liefd' oprecht, en waer,
Nochtans in vreuchde wijcken.
775[regelnummer]
Sij doet dat vreuchd' ontspring,Ga naar voetnoot775)
In twee verbonden harten;
En maeckt dat yder ding,
Dubbele lust in bring,
Door haer vereeniging;
780[regelnummer]
Jae 't dragen onderling
Treckt soetheit wt de smarten.
Dees saligende deuchtGa naar voetnoot782)
Op Aerden can doen smaken
Een goddelijcke vreucht,
785[regelnummer]
Die luttel liên verheucht,
Want meest een yder veuchtGa naar voetnoot786)
Sich omme sijn geneucht
Van leur, of niet te maken.Ga naar voetnoot788)
Och hoe swaer ist te raken
790[regelnummer]
Aen vrientschap onbevleckt,
Daer vrienden keur ontbreekt!
Dien lust tot staet en eeren
Boven de maet verheft,
Moet deze lust ontberen
795[regelnummer]
Die 't alles overtreft.
Want onder luttel lieden
Daer hij wt kiesen gaet,
Can 't swaerelijck geschieden,
Dat een hem annestaet.
| |
[pagina 176]
| |
800[regelnummer]
Wat vrientschap vol van trouwen
En van geneuchten blij
Can Liefd' en Minne bouwen,Ga naar voetnoot802)
Daer geen behagen sij?Ga naar voetnoot803)
De nacht comt opter Aerden
805[regelnummer]
Gevallen met haer schim,Ga naar voetnoot805)
En met haer bruine paerdenGa naar voetnoot806)
Berijden onse kim.
Morgen 't gevecht sal maken
Mijns vrouwen huwlijck claer,
810[regelnummer]
En in soo grooten sake
Kiest het geluck voor haer.
granida. daifilo.
granida.
Ach wat becommeringen
Comen mijn siel bespringen!
De nacht, die 't al ontlast,
815[regelnummer]
Maeckt dat mijn sorge wast.
De swaricheit genakende
Houdt mijn gedachten wakende:
Villicht dat hier voorbijGa naar voetnoot818)
Coom sang of spel, om mij
820[regelnummer]
Wat wt den sin te stellen
De sorgen die mij quellen.
Maer wie comt gins gegaen
Bij 't schijnen van de maen?
Wat soudt Daifilo sijn, ick sal de venster sluiten,
825[regelnummer]
Van binnen can ick sien door 't glas, hij niet van buiten.
daifilo.
Kond 't lichaem als de siel vervolgen daer 't nae staet,
'T was nu bij mijn Godin, en niet hier op de straet.
Maer 't soeckt, nae sijn vermeugen,
Sich, volgende te veugenGa naar voetnoot829)
830[regelnummer]
Daer 't van sijn leitsman 't hart
Henen getrocken wert.
Ayme Granida! doel van mijn genegentheiden,
Hoe nood' is liefde van haer. lieve lief verscheiden?
Maer wat vertoeve' jck lang? best ist dat jck vertreck,
835[regelnummer]
Eer yemandt mij gewaer hier wordende, begeck
Mijn lieven als verwaent, en sonder grondt verhevenGa naar voetnoot836)
Castelen inde lucht. Dan jck ben niet gedreven
| |
[pagina 177]
| |
Door een begeerte van besit gelijck als sij,
Nae dienst is dat jck tracht, en niet naer heerschappij.
840[regelnummer]
Juppijn, Princesse waerdich,
Sij voor u sorrechvaerdich,Ga naar voetnoot841)
En 't hayr van 's hemels GoônGa naar voetnoot842)
De wacht van u Persoon.
granida.
Hoe menich claecht van Liefd' een onbeproefde smarte?Ga naar voetnoot844)
845[regelnummer]
Dees openbaertse niet daer hijse voedt in 't harte:Ga naar voetnoot845)
Maer sij ontdeckt haer selfs, en ongeveinsde vlam
Wierd noyt verborgen dat sij niet te voorschijn quam.
O rechten sonder reên! o wetten sonder weten!
Met recht mach 't opperst recht wel 't opperst onrecht heten:
850[regelnummer]
Besit van staet, van landt, van gelts ontelbre som,
Dat deilt ghij nae 't geluck, niet nae de reden om,
Des vaeck de slechtse crijcht hier van de grootste winste,Ga naar voetnoot852)
En die het meeste waert is lijdt hem met het minste:Ga naar voetnoot853)
Van d'erfgoên die Natuir ons achterliet gemeen,Ga naar voetnoot854)
855[regelnummer]
Deyldij den eenen veel, den andren ganslijck geen.
O rechten sonder reên!
Verkeerder menschen lust, en snoode schelmerijenGa naar voetnoot857)
Hebben u voortgebracht; want in de gulden tijen,
Doen 's werelts kintsheit soet niet deed, dan sliep, of loech,
860[regelnummer]
Doe niemandt vorder als voor noodruft sorge droech,
En hadder niemandt veel, maar yder had genoech.
Doe waerdij onbekent, maer nu, door boosheits woeden,
Sijdij een noodich quaet, om quaeder te verhoeden.
Doe koosmen lief nae lust, nu dwingt het onderscheydt
865[regelnummer]
Van staten, vaken ons te maken lief van leydt:Ga naar voetnoot865)
En d'overvloedt die maeckt den aldermeest van machten
Behoeftich in het geen dat aldermeest is t' achten.
Twee eischen mij tot lief, den strijdt sal rechter sijn,
En wie dat wint, helas! 't verlies is altoos mijn.
870[regelnummer]
Want wien mij 't blindt geluck van beyden toe sal leggen
Het cost mijns levens rust. Soo luttel heeft te seggen
Een Coningin, in saeck, die haer soo seer betreft.
De spits is hooch, maer eng, daer 't Luck ons op verheft.Ga naar voetnoot873)
|
|