Liederen en gedichten

Aan een nieuwgeboren jongenaant.

O jongen, verse vrucht, die uit het slaap'rig leven
in moeders schoot geleefd, door sporen van de tijd,
die niets in stilte laat, tot ouders vreugde zijt
in der zinnen gewoel en 't wakend licht gedreven:

nu heeft u de geboort' aan 't Luk overgegeven,
dat school van wissel houdt: de droevige verblijdt,
de blijde droevig maakt, verheft en nedersmijt,
en tussen hoop en vrees doet alle zielen zweven.

Met onversufte moed de zegenrijke God
geev' u te schutten af de pijlen, waar het lot
in zijn verbolgenheid u mede zal beschieten;

[p. 98]

 

ook hare gaven, als 't u mildelijk bedenkt

 

en rijkdom, wellust, eer uit volle vaten schenkt,

 

met dankbare geneugt' voorzichtig te genieten.