Emblemata amatoria
(1611)–P.C. Hooft, R.J. de Nerée, C.G. Plemp– AuteursrechtvrijAfbeeldinghen van minne. Emblemes d'Amovr
[pagina 98]
| |
Wyse: Fortuyn elaes bedroeft.MEdea onbeweecht, in wiens verwoede borst
Is felheyts droeve nest; die niet dan wreetheyt dorst;
Wt wiens vernist ghesicht, noyt eenen traen en viel;
Met u verstaelt ghemoet, en onbeweechde siel.
De langduyrighe coud maeckt ijs tot Cristallijn.
Door coud acht ick u hart in steen verkeert te zijn.
Maer't ijs in steen verkeert en blijft niet langher coudt:
Daer u bevrosen hart versteent zijn coutheyt houdt.
Kijckt vry door't gulden glas en boet u lust aen my.
Het bittre weder is soo bitter niet als ghy.
Van binnen quelt my brandt, van buyten quelt my couw.
Een dobbeld Martelaer tot schouwspel van mijn Vrouw.
Ondrachlijck is mijn last ondrachlijck is mijn leyt.
Ick laster oock de Min door onverduldicheyt.
V strafheyt loopt te hooch, mijn lyden is te groot.
O jont my een van tween, het leven of de doodt.
Mijn vreuchde neemt begin, soo ghy my't leven sendt.
Of jont ghy my de doodt, soo neemt mijn smert een endt.
| |
[pagina 99]
| |
Dan nae mijn leven of mijn doodt verlangt ghy niet.
Maer nae mijn sterven wel, daer ghy u lust aen siet.
Waerom betovert ghy en treckt met cracht mijn sin,
Indien't u teghen is dat ick uw aenschijn min?
Of soo u niet mishaecht mijn brandt dus vast ghesticht,
Wat bant ghy my van u vermoghen aenghesicht?
Serpsoete Toveres, of waendy dat de wint,
Wiens overfelle coud' men onghenadich vint,
Wt blusschen sal den brandt van mijn mistroostich hart?
Ach neen want door de wint de vlam onsteecken wart.
|
|