Nieuwe proeve van klijne gedichten voor kinderen

[p. 66]

Het rupsje.

ô Rupsje; welk uitmuntend schoon
Spreidt gij voor 's menschen oog ten toon!

Gij moogt veragtlijk wezen

Bij hem, die gaave vrugten mint:
Ik kan, al ben ik maar een kind,

In u Gods almagt lezen.

Wie heeft, schoon kruipertje; het kleed,
Dat u bedekt, voor u gereed?

Welk kunstnaar kon met kringen,

Waar in de schoonste verwe speelt,
Zoo net geschikt, zoo juist verdeeld,

Uw teder lijf omringen.

't Is God alleen, wiens wondre magt
En u en mij heeft voortgebragt;

Maar mij schonk Hij daarboven

Een geest, op dat ik in het schoon,
Dat Hij in 't schepzel spreidt ten toon,

Zijn wondre magt zou loven.