Het lof der vrouwen

[p. B6v]

Iohanna van Beyeren,
Aen haer beminde, na zyn vertrek.

In mijn slapen, in mijn dromen

Sien ik dikmaels u gelaet,
Hoor ik dikmaels uwe praet;
'k Sie u wesen voor mijn komen,
Maer mijn liefde werdt ontseydt
Liefdens soetste soetigheydt.

Lief! hoe soet is d'Echte trouwe⁽⁹⁾,

Als men die te recht beleeft;
'T is het soetste dat God geeft,
Daer de Man bemint zijn Vrouwe,
En de Vrouw bemint haer Man
Soeter men niet wenschen kan.

Schoon⁽¹⁵⁾ ghy van my zijt gescheyden,

VVaerde Man, en lieve Lief,
Zijt begroet met dese brief,
'k Sal u lieve komst verbeyden⁽¹⁸⁾,
VVant mijn geest en mijn gemoedt,
VVerden op u komst gevoedt.

'k Meenden noch een Vaers te schryven,

Maer de donker viel te ras,

Daerom zal 't voor dees tydt blyven

Tot het beter komt te pas.

(9) d'echte trouwe: echtelijke trouw

(15) schoon: ofschoon

(18) verbeyden: afwachten