Het lof der vrouwen
(2009)–Johanna Hobius–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina B7r]
| |
Een Ander.Al zijt ghy, beste vrient! nu ver van my gescheyden,
Noch gaet u even-wel myn soete gunst geleydenGa naar voetnoot(3);
Al blyft het lichaem hier, de geest omtrent u sweeft,
5[regelnummer]
Want niemand op der aerd my meer vernoeging geeft;
Ik denk soo menighmael, ik hoor myn liefste spreken,
Dan segt myn teer gemoed hy is te ver geweken;
U soete weder-helft, u lief, u echteGa naar voetnoot(8) Man
(In wien u jeughtGa naar voetnoot(9) alleen haer wellust vinden kan)
10[regelnummer]
Die kan nu door zyn lust u hertje niet vermaken,
Noch met een soete handt u jonge leden raken,
NeptuyniGa naar voetnoot(12) siltigh nat maekt dat ghy niet en meught,
Genieten nae u wensch u soete Minne vreught,
't Is maer voor korten tydt, dies stelt u dogh te vreden.
15[regelnummer]
Ghy zult haestGa naar voetnoot(15) wederom met alle soetigheden
Doen wijcken het verdriet, en liefdens ongeval
Wanneer myn Man, myn lief eens weder komen zal.
Dus queeltGa naar voetnoot(18) myn innigh breynGa naar voetnoot(18), dus spelen myn gedachten,
By na den helen dagh, ja dikmaels gantsche nachten,
20[regelnummer]
Koom dan o liefste vriendt, soo dra ghy immer kont,
Soo wert myn geest getroost, soo wert myn hert gesont.
V.E. Beminde Huysvrouw
Johanna van Beyeren. |
|