| |
| |
| |
Zesde Afdeeling.
1. DAt in langdurende loslyvigheid, zuure oprispingen komen, die te voren niet geweest zyn, is geen quaad teken.
2. Die vogtige neusgaten en zaad hebben, leven zoo gezond niet, als in welken het tegendeel is.
3. Langduurige Roo loop met een walg van spys is quaad, maar erger met een koorts.
4. * Zweeren die rondom glad zyn, zyn qualyk te genezen.
5. Men moet acht geven of de pynen in de zyde, borst of elders, veel van elkander schelen.
6. De gebreken der nieren en blaas, worden in oude luiden moeielyk genezen.
Aph. III. 31.
| |
| |
7. * De verhevene pynen des buiks zyn ligter dan die lager zyn.
8. Als de water zugtigen in 't lichaam verzweeringen krygen, worden zy niet ligt genezen.
Aph. VI. 14.
9. * Breede puisten zyn niet zeer jeukerig.
10. * Die pyn in het hooft heeft, en rontom vol pyne is, wanneer 'er etter, water of bloet door de neusgaten, mond of ooren vloeien, dat maakt een eind der ziekte.
11. Ambeien in zwaarmoedige en graveelige luiden opkomende brengen hun verlichting by,
Aph. VI. 21.
12. Die over langdurige ambeien gaat, en 'er geen een' open houd brengt den zieken in gevaar van waterzugt of tering.
13. Die den hik hebbende aan het | |
| |
niezen raken, worden van den hik ontslagen.
Aph. VII. 29.
14. Als in de waterzugtigen het water uit de aders naar den buik loopt, word de ziekte genezen.
Aph. VII. 29.
15. Op een langduurigen buikloop een braken komende, wort de Buikloop genezen.
Aph. 12.
16. Op een Zydewee of longontsteking een buikloop komende is quaad.
Aph. V. 12. 14.
17. Als op een oogontsteking, een buik loop volgt, dat is goedt.
18. * Wonden in de blaas, herssenen, hart, middelrift, dunne darmen, maag of lever, zyn doodelyk.
Aph. VI. 24.
19. * Gequetst been, krakebeen, zenuw, een dun gedeelte der kaken | |
| |
of van de voorhuid, groeit niet aan, nog wast niet weder t'zamen.
Aph. VII. 28.
20. * Bloet dat tegennatuurlyk in den buik geloopen is, moet daar nootzakelyk veretteren.
Aph. VIII. 38.
21. * De razende luiden worden genezen, wanneer zy aderbarsten of spenen krygen.
Aph. VI. 11. VII. 5.
22. Scheuringen (of pynen) die van den rug na den elleboog schieten, worden door een aderlating genezen.
23. Vrees en droefheit lang duurende, is een teken van zwaar moedigheid.
Aph. VII. 40.
24. * Een der dunne darmen doorsneden zynde, groeit niet weder t'zamen.
Aph. VI. 18.
| |
| |
25. * De Roze na binnen slaande, is quaad: maar van binnen buitenwaart, is goed.
Aph. VI. 37.
26. Die bevingen in brandende koortsen krygen, worden door ligthoofdigheit daar van verlost.
27. * Wanneer de etterborstige en waterzugtige gebrant of gesneden zyn tot uitlozing, en de etter of water daar overvloedig te gelyk uitloopt, sterven zy zonder fout.
Aph. II. 51. VIII. 54.
28. De gelubde krygen geen voeteuvel, nog kaalhoofdigheid.
29. * De vrouwen krygen geen voeteuvel, ten zy haar de stonden begeven.
30. * Een jongen is geen voeteuvel onderworpen, voor 't gebruik der teeldeelen.
31. * Oogpynen worden verdreven door een goeden dronk wyns, | |
| |
baden, stovingen, aderlaten of buikzuiveren.
Aph. VII 46.
32. De stamelenden krygen meest een langduurigen buikloop.
33, Die zuurigheden oprispen, zyn niet veel met Zydewee gequelt.
34. * Kaalhoofdigen krygen geen groote aderbarsten, maar die kaal zyn en aderbarsten krygen, krygen weder hair.
35. Hoest op een waterzugt komende, is quaad.
Aph. VII. 47.
36. * De opgestopte pis wort door het ader laten genezen: dogh men zal de inwendige aders aan de beenen openen.
Aph. VII. 48.
37. * Wanneer in een Keelontsteking een gezwel in den hals komt dat is goed: want de ziekte keert na buiten.
Aph. VII. 49.
| |
| |
38. Wanneer ymant verborge kankergezwellen heeft, is 't beter die niet te genezen: want genezen zynde, sterven die menschen eerder, maar niet genezen zynde leven zy langer.
39. * Kramp ontstaat uit vervulling of leging: zo ook de hik.
Aph. I. 3. II. 8.
40. Pyn onder de korte ribben zonder ontsteeking, wort door een koorts genezen.
Aph. VI. 44. 51. VII. 52.
41. * Die eenige verzweringe in het lighaam hebben, zonder dat daar een teken van is, deze komt door de dikte des etters of door de beslote plaatse niet te voorschyn.
42. 't Is quaat dat de geelzugtige een harde lever krygen.
Aph. IV 64.
43. Wanneer de miltzugtigen een Roden loop hebben, en een langen roo- | |
| |
den loop, waterzugt, of spysloop krygen, sterven zy.
Aph. VI. 43. VII. 76.
44. Die na een droppel pis een darmkronkel krygt, sterft in zeven dagen, ten zy daar een koorts quam, en overvloedige pis gewatert wierd.
45. * Van zweeren die een jaar out zyn of langer geduurt hebben, moet eenig gebeente afschilferen, en holle lykteikens nablyven.
46. Die uit een aamborstigheid of hoest gebogchelt worden, sterven eer zy bequaam zyn om de teeldeelen te gebruiken.
47. * Die baat by aderlaten of Buikzuiveren vinden, die moeten zulx in den lentetyd doen.
Aph. VII. 53.
48. Roo loop in miltzugtigen komende, is goed.
Aph. VI 43. VII. 76.
49. * Het voeteuvel eindigt binnen | |
| |
veertig dagen, wanneer de ontsteking geslist is.
50. * Dien de herzenen gequetst zyn, dien moet noodzakelyk een koorts en galbraken overkomen.
51. Wanneer de gezonden een schielyke hooftpyn krygen, en haastig stom worden en ronken, sterven zy binnen zeven dagen, ten zy hen een koorts bevange.
53. In den slaap nu moet men ook zien naar de oogen, of die wel gesloten zyn, want zoo 'er door de toegesloten oogleden iets wits door schynt (ten zy het van een buikzuivering quam) is 't een quaad en zeer gevaarlyk teken.
53. Ligthoofdigheid met lachen is veiliger: maar die met ernst geschied, is gevaarlyker.
54. Zeer zware zugten in haastige ziekten met koorts, zyn quaad.
55. * De gigtpynen komen meest in de lente en herfst.
Aph. III. 20.
| |
| |
56. In zwaarmoedige ziekten betekent de verplaatsing der vogten, dat 'er een Geraaktheid, kramp, trekking, razerny of blindheid zullen volgen,
Aph. VI. 50.
57. Luiden met 40. tot 60. jaren worden meest met Beroertheit gequelt.
Aph. III. 31.
58. * Zoo het Net buiten valt, moet het noodzakelyk verrotten.
59. * Wanneer na een langduurige heupegigt, des dyebeens hooft uit de holte des heupenbeens zakt, en daar weêr inschiet, zal 'er tusschen beide slym vergaren.
60. Dien na een langduurige heupegigt des dyebeens hooft uitschiet, zoo vermagert de schenkel, en de lyder gaat mank, ten zy die gebrand wierde.
Aph. VI. 59.
|
|