Het Negerhollands der Deense Antillen
(1905)–D.C. Hesseling–
Auteursrecht onbekendBijdrage tot de geschiedenis der Nederlandse taal
[pagina 183]
| |
Gesprek tussen een negermeisje en de vrouw van een ‘Baas’ (zendeling der Herrnhutters).Adjo vro! - Adjo mi Kind! Hoesoe joe Naam? Priscilla. Soo! da joe Priscilla? Joe Mama ben fraai? Ja Vro! Joe ookal ben fraai? Ja Vro mi ben fraai. Maar voor wagoed joe kom hiesoo? Mi kom na Kerk. Joe ook will soek die Heiland? Ja Vro! Joe kan hoor fraai, wagoed Baas praat na kerk? Ja Vro! Joe a wees verleeden Sondag na Kerk? Neen Vro! mi no a krig Pad. Mi Meester no wil laatstaan mi loop na Kerk. Mi mankeer die Heiland; mi weet mi ben een pover bederf, verloor, Kind. Hoesoo joe ka krig Tid vor kom van Dag? Mi Meester en Vro no a wees na Hoes. Sender ka loop na Plantaj; diemaak mi a kan kom. Noe, die Klock lo ling. Pas fraai op wagoed joe lo hoor van die lieve Heiland, en vat die fraai nabinn joe Hert. As joe ook no krig Pad for kom altid na Kerk, so praat mee die liefe Heiland. Em sal hoor joe en segen joe, as joe ook ben na Hoes en na joe Werk. | |
[pagina 184]
| |
Fragment van een gesprek tussen een oude negerin en de vrouw van een ‘Baas’.Hoesoe joe ben Lisabeth? Mi arm pover, mi soutkop, mi swart Heide mi a wees; mi no a weet dat soo groot Goed mi sal kik leevendag. Mi a wees soo dom (g)lik een Koei. Mi no kan dank die liefe Heiland genoeg voor die groot Goed Em, mi Tata, ka gie mi. Mi gloof dat Em ka dood voor mi; mi lo voel die nabinn mi Hert. Mi no hab een Goed vor dink op meer na deese Werld as die Tatta na bovo. Mi no ha Man, mi no ha Tatta, mi no ha Mama, mi no ha Boetje, mi no ha Suschi. Mi neem die Tatta nabovo voor mi Man. Die Tata na bovo da Em ben mi Man. Em pas op mi, Em ben mi Tatta, Em ben mi Mama, Em ben mi Broeer, Em ben mi Suschi, Em ben allegaar Goed vor mi. |
|