|
| |
| |
| |
29
Seger van Dort (vert.), Den Methamorphosis,
ofte Herscheppinge van P. Ovidius Naso, Verdeelt in XV. Boecken, Verciert
met figueren: Nu eerstmael in Nederlandts-Rijm Gestelt, Door Seger van Dort
Geboren te Antwerpen [...] Seer nut voor alle Schilders, Beltsnijders ende
Liefhebberes der Poesie. Antwerpen: Gerard van Wolschaten, 1650
De vertaling, in alexandrijnen, woordt voorafgegaan door een opdracht,
eveneens in verzen, aan Aurelius Augustinus, ridder en lid van de Geheime Raad.
Ook Van Dorts ‘Voorreden Tot alle Const-lievende Poëten,
Schilders, Beldt-snijders, &c’ is in verzen. Het boek bevat
een Latijns lofdicht van Desiderius Erasmus van Reenen en Nederlandse van Gerard
van Wolschaten, E. Quellinus, Philips Michielsen, Geeraert vanden Branden,
Alexander van Fornenbergh, Everaet Royenhuisen, Jan Dierkens en G.V.W.I. Enkele
van deze verzen kunnen hier dienen als voorbeelden van het genre. Zij hebben het
motief van de metempsychose gemeen, de aan Pythagoras toegeschreven leer van de
zielsverhuizing. Die laat het toe de vertaler te prijzen als de wedergeboren
auteur zelve. Vertaling verheven tot reïncarnatie. [Exemplaar Museum
Plantin Moretus Antwerpen]
| |
Sonnet Ghestelt op den Metamorphosis van P. Ovidius
Naso.
Soo verr' men moet ghelooff den Samoniter gheven,
Die seyt dat onse ziel van d'een in d'ander gaet,
(Soo van het sachte Wass' Pythagoras
verstaet,
Dat sulck een wesen vat, als wort in 't selff ghedreven:)
Soo moet het seker zijn, dat Nasons geest en leven
(Ghelijck het weeke wasch) van wesen oft ghelaet
Verandert in van Dort, als Nasons wonder daet
Gemetamorphoseert wort by van Dort
beschreven:
De siel van Naso dan verandert maer in 't wesen
Van Segers naem van
Dort; en Naso (soo verresen)
Beschrijft in Neder-duyts sijn werck weer, soo ick gis;
Soo dat wie met verstant compt desen Boeck te lesen,
Bekennen moet te recht (als Naso wort
ghepresen)
Dat Naso is van Dort, van
Dort weer Naso is.
Geeraert van Wolschaten. Croon tot
Loon.
| |
Epigramma toe-ghe-eygent aen Seger van Dort op
den Metamorphosis by hem in Dicht ghestelt.
Den Heliconschen Vorst sont laetst'
den Sulmoniet,
Om t'Rijmen deser eeuws eens heym'lijck t'onder-soecken:
Hy ginck, en soo 't wouw zijn, bespeurt sijn vyfthien
Boecken
| |
| |
Op Wolschaets Perss'; en seyt, is dit d'Herscheppingh
niet
Die ick tot Roomen schreeff? iae t'is mijn eyghen penn'
Mijn onbederlijck werck, dat niet en can vermind'ren,
Noch gramschap van Iuppijn, noch t'vier
en can verhind'ren,
Noch Tijt, die 't al verslint: ick vindet gaeff, ick 't kenn'
Dat sestien-hondert iaer (iae voechter soo veel by)
Hun tanden bijten stomp, en knerssen teghens my.
Maer wie heeft dit vertaelt? wie cost my soo ghevolghen?
Wie heeft soo eygentlijck mijn Rijm-geest in-gheswolghen?
Oft heb ick 't selff ghedaen? wel heet ick dan van
Dort?
Oft cost ick doens dees Tael? k'en weet niet waert my schort.
E. Quellinus. Ick Quell' in Liefde.
| |
Weer-galm van Echo Op den Metamorphosis Ovidij.
Geest die niet en sijt te palmen
Laet u hooren in het galmen,
Eccho seght ons wt ghedelff
Is dit Boeck van NASO selff?
k'Weet wel dat hy in sijn leven,
Dit te Roomen heeft gheschreven;
Maer daer in spreeckt ghy te cort,
Want hy niet en is van DORT.
Hoe van DORT can NASO wesen?
Soo moet NASO sijn ghepresen.
Dus van DORT door sijne pen
Kunt ghy 't soo ick wil t'belijden.
Wel aen dan tot alder tijden
Steckt sijn hoofft met Lauwer-ranck,
Eccho soo weet ick u danck.
Ian Dierkens. Gheen DIER KEN sy
selven.
|
|
Auteursrechtelijk beschermd