Gehuchtenboek

Maaslandse gezichten

Tussen Hillensberg en Kolleberg

We staan op een geel, zandig pad in de blikkerende zon. Rond ons liggen de velden, bewassen met vruchten. Achter

[p. 44]

ons lopen andere paden, stoffig verloren achter krommingen nabij groepjes bomen. In de verte, maar alsof het niet bij ons hoort, loopt een weg en staan boerderijen tussen hoogoprijzend geboomte. Traag rijdt een bus door dat landschap, schuift de coulissen van de horizon voor zich uit. In onze oren davert het geluid van de leeuwerik die op de grond zit. Hij probeert de wildste melodie, valt over zijn eigen toonladder en snikt dat het klettert in de hagen. We staan er zwijgend bij, gevangen in de toverdoos van dit geschetter.