Gehuchtenboek

Maaslandse gezichten

Baarlo

Rond het kasteel ligt de gracht en in die gracht zitten eendjes. Als ik langs kom, komen ze snel aanzetten met gestreken zeilen, op rolletjes lopend, hun snavel de lucht in. An-

[p. 7]

dere komen van verder, krijsend alsof ze een oorlam verspeeld hebben. Maar de brutaalste nemen de ruimte hoger in beslag, zich verheffend op hun wieken alsof het hun dagelijkse pleziervaart is. Met heftig geklater dalen ze. De eenden vormen maar een kleine voorhoede van het kasteel: kaboutermannetjes die met hun gesnater de kasteelheer op de hoogte houden van wat er buiten de muren gebeurt. Ze steken hun grijze veren in het dompelbad van de gracht, gelukkig en zorgeloos als huisbedienden die beschutting gevonden hebben bij hun Heer die hen voorziet van al het nodige: kost en kleer en wat niet meer.