Auriacus, sive libertas saucia

[p. 117]

In obitvm Christophori Raphelengii Qui hydrope interijt.

Fatis viator ferreisque numinum
Semper minorem legibus mentem gere.
‘Rerum procellis, & voraginum ferox
Semper redundans horret humanum mare:
Sortisque vento turba mobilis sumus.
Collo minacis pendet aeternùm Dei
Districtus ensis: impotensque casuum
Despumat in nos, turbinumque audax fragor.’
Eheu virentis feruor ille, & igneae
Robur inuentae dulce, corque nescium
Insanientis cedere ictibus Deae,
Fortunaque ipse qui fuit sibi; iacet
Eheu viator, ah miser, miser, iacet
Raphelengianae culmen alterum domus.
Caeloque dignum poßidet tellus virum
Ah aeuiternis ille chartarum notis
Et imminentis omnibus fati manus
Aggressus arte, quae perennibus modis
Aeternitatis ala, vitaque omnium est,
Quoscunque rectus pectoris vigor rapit,
Deûmque ad altas impetus vehit fores;
Heu interemptus fluctibus iacet suis,
Suumque secum geßit infelix mare,

[p. 118]

 

Vndis ab ipsis quas creauit obrutus,

 

Vivoque pontus, venter, & fluctus fuit,

 

Suique vixit hospes & comes mali,

 

Longeque ab vndis inter vndas occidit.