Geïllustreerde flora van Nederland

Handleiding voor het bepalen van de naam der in Nederland in het wild groeiende en verbouwde gewassen en van een groot aantal sierplanten

[p. 204]

Aronskelkfamilie.
Araceeën, Araceae.

Overblijvende planten met knollen of wortelstok. Bladeren grondstandig, gesteeld of zwaardvormig. Bloemen klein, in groot aantal dicht op elkander om een dikke spil (kolf) met een groot, dikwijls scheedevormig schutblad. Vrucht een bes. Hiertoe behooren ook sierplanten; zie Aanh., blz. 206.

Geslachtentabel.

1

a.	Droogbloeiende knolplant (kamerplant), de bladeren verschijnen na de bloemen. Blz. 206. Sauromatum
b.	Bladeren en bloemen tegelijk aanwezig.	2

2

a.	Bladeren ongesteeld, zwaardvormig. Blz. 205, Kalmus
b.	Bladeren gesteeld.	3

3

a.	De bloemen zijn verscholen in een ketelvormige verwijding van de bloeischeede, alleen het eind van de bloeikolf is zichtbaar. Blz. 205, Aronskelk
b.	De bloeiwijze is in zijn geheel zichtbaar.	4

4

a.	Moerasplant, schutblad om de bloeiwijze vlak. Blz. 205, Slangenwortel
b.	Kamerplant, schutblad peperhuisvormig ineengedraad. Blz. 206, Richardia

[p. 205]

Geslacht: Kalmus, Acorus.

Oeverplant met dikken, vertakten, bitter smakenden wortelstok en zwaardvormige, aan hun voet als in elkaar geschoven, aan den rand meest gerimpelde bladeren. Bloemen talrijk, meest met zes bloemdekblaadjes, 6 meeldraden en een stamper. Ze staan dicht opeen in een kolf, die zijdelings uit een blad schijnt te komen, doordat het schutblad juist in 't verlengde van den bloeistengel staat. Zeer algemeen langs waterkanten. Afkomstig uit O.-Azië, vormt bij ons geen vruchten, in China wel ('t zijn roode bessen). Een vluchtige olie maakt alle deelen van de plant sterk geurend. Juni-Juli. Artsenijgewas.

♃ Kalmus, A. Calamus

Geslacht: Slangenwortel, Calla.

Water- of moerasplant met kruipenden wortelstok. De bloemen staan in een kolf. Geen bloemdek. Aan 't begin van de kolf stampers en meeldraden. Het schutblad (soms- zijn er 2 of 3) aan de binnenzijde helder wit. Bessen rood. De heele plant is vergiftig. Of, zooals beweerd wordt, slakken kruisbestuiving bewerken, is nog zeer te betwijfelen. Mei-Juni en weer in September.

♃ Slangenwortel, C. palustris

Geslacht: Aronskelk, Arum.

a.

Knolplant met hartvormige, meest zwartgevlekte bladeren. Bloemen alleen aan 't begin van de kolf, het violette, knotsvormige uiteinde steekt boven het ketelvormige gedeelte van de bloeischeede uit. Onderste bloemen vrouwelijk, bovenste mannelijk, daarboven stijve haren, die den toegang tot den ketel min of meer afsluiten. De vrouwelijke bloemen bloeien 't eerst

[p. 206]

	(proterogynie). Men neemt aan, dat er kruisbestuiving tot stand komt door 't bezoek van kleine vliegjes (Psychoden), die werkelijk bijna altijd in den ketel worden aangetroffen. Vrucht een roode bes. De heele plant is vergiftig. door koken verdwijnt 't vergif en dan zijn de knollen eetbaar. Bosschen en hagen. Mei-Juni. Fig. blz. 204. z. ♃ Gevlekte Aronskelk, A. maculatum
b.	Knots van de bloeikolf geel, bladeren meestal licht geaderd, zelden gevlekt, komen reeds in 't najaar boven den grond. Bloeiinrichting in 't algemeen als bij de vorige soort. Afkomstig uit Zuid-Europa; bij ons hier en daar verwilderd. April-Mei. Fig. blz. 204. z.z. ♃ Italiaansche Aronskelk, A. italicum

Aanhangsel.

Geslacht: Sauromatum.

Als ‘droogbloeier’ wordt tegenwoordig veel gehouden een plant, die in den handel S. guttatum wordt genoemd, maar eigenlijk S. venosum moet heeten. De bloemen hebben een lange, van binnen mooi gevlekte scheede, geel met purper. Later komen de diep ingesneden bladeren; de bladsteel is gevlekt (bij de echte S. guttatum is die niet gevlekt.) Afkomstig uit Oost-Indië.

Geslacht: Richardia.

Kamerplant met groote, gesteelde groene bladeren en een gele bloeikolf, omgeven door een reinwitte bloeischeede. De bloeikolf bevat onderaan stampers en meeldraden, bovenaan bijna uitsluitend meeldraden. Afkomstig uit Kaapland, bloeiend van Mei tot October.

♃ Witte Aronskelk, R. aethiopica